مطالعه اثر محافظتی آلوئه‌ورا بر تغییرات هیستولوژیک و هیستومتریک بیضه موش صحرایی دیابتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

    در بیماری دیابت ساختار و عملکرد اندام‌های زیادی ار جمله ساختار بافتی بیضه تغییر می‌یابد.  برخی از عوامل ضد دیابتی و محافظ، سبب کاهش هیپرگلیسمی و اختلالات ناشی از آن می‌گردند و می‌توانند سبب کاهش عوارض جانبی دیابت و استرس اکسیداتیو در بیضه گردند.  آلوئه‌‌ورا دارای اثرات مختلفی از جمله کاهش‌ قند خون است.  با این پیش فرض، در مطالعه حاضر، اثر محافظتی آلوئه‌ورا بر ساختار بافتی بیضه موش‌ دیابتی مورد مطالعه قرار گرفت.  بدین منظور  25 سر موش صحرایی نر بالغ در محدوده وزنی 240-220 گرم در پنج گروه پنج‌تایی تقیسم شدند: 1-گروه شاهد: موش‌های این گروه سالم و در شرایط طبیعی تا پایان دوره نگهداری شدند- گروه دیابتی:  در این گروه، موش‌ها با تزریق mg/kg60  استرپتوزتوسین از طریق تزریق داخل صفاقی دیابتی شدند و هیچ‌گونه داروی دیگری دریافت نکردند.  3- گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه‌ورا:  در این گروه موش‌های دیابتی روزانه mg/kg300 به مدت 7 هفته آلوئه‌‌ورا از طریق خوراکی (گاواژ) دریافت کردند.  4- گروه دیابتی دریافت کننده انسولین:  در این گروه موش‌های دیابتی در طول دوره نگهداری به میزان mg/kg60  انسولین دریافت نمودند.  5- گروه شاهد دریافت کننده آلوئه‌ورا:  موش‌های این گروه سالم و روزانه mg/kg300 ژل آلوئه‌ورا از طریق خوراکی (گاواژ) دریافت نمودند.
    پس از پایان 7 هفته، موش‌ها وزن‌کشی و قند خون آنها اندازه‌گیری شد و سپس با کلروفرم آسان‌کشی و بیضه‌های آنها برداشت گردید.  در ابتدا وزن بیضه‌ها و سپس حجم آنها با استفاده از روش جابجایی آب محاسبه گردید.  جهت مطالعه بافت‌شناسی، از هر یک از بیضه‌ها نمونه‌هایی به ضخامت حداکثر 5/0 سانتی‌متر برداشت گردید.  پس از تثبیت نمونه‌ها در فرمالین 10 درصد، با استفاده از روش معمول تهیه مقاطع بافتی پارافینی، برش‌هایی به ضخامت  6-5 میکرومتر تهیه و مورد رنگ‌آمیزی H&E قرار گرفتند.
    نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز، ارتفاع اپی‌تلیوم لوله‌های اسپرم‌ساز، میانگین تعداد سلول‌های اسپرماتوژنیک و سرتولی در هر لوله اسپرم‌ساز به میزان قابل توجهی در موش‌های صحرایی دیابتی نسبت به گروه شاهد کاهش می‌یابد.  ولی در گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه‌ورا همانند گروه دیابتی دریافت کننده انسولین این تغییرات ساختاری در بافت بیضه به طور معنی‌داری کاهش یافت.  وزن موش‌های صحرایی دیابتی نیز در گروه‌های درمانی افزایش معنی‌داری داشت.  بنابراین ژل آلوئه‌‌ورا  به طور مستقیم یا غیر مستقیم دارای اثر محافظتی قابل توجهی بر ساختار بیضه  موش‌های دیابتی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها