بررسی وضعیت ویتامین D در مراحل مختلف آبستنی در میش های کبوده شیراز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

2 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

3 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمذان اهواز

4 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران، اهواز - ایران

10.22055/ivj.2024.411885.2608

چکیده

مقدمه: هدف از این تحقیق بررسی وضعیت سرمی ویتامین D در میش های کبوده شیراز در مراحل مختلف تولیدمثلی از جمله جفت گیری، آبستنی و اوایل شیردهی بود. روش کار: از تعداد 60 راس میش سالم در سه مرحله نمونه برداری شد. مرحله اول در زمان جفت گیری، مرحله دوم در اواخر بارداری و مرحله سوم بعد از زایمان بود. نمونه ها از نظر سطوح 25 هیدروکسی ویتامین D مورد بررسی قرار گرفتند. در هنگام زایمان، چند قلوزایی، وزن بره ها و میزان سقط ثبت شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین سطوح سرمی ویتامین D در مرحله سوم نمونه‌برداری (ابتدای شیردهی) نسبت به مرحله اول (جفت‌گیری) و مرحله دوم (آبستنی) به‌طور معنی‌داری بیشتر بود، با این حال، تفاوت معنی داری در سطوح ویتامین D در بین گروه های غیر آبستن، تک قلو و دوقلو در هیچ یک از مراحل نمونه گیری مشاهده نشد. (p>0.05) نتیجه‌گیری: سطح ویتامین D در میش‌های کبوده شیراز در ابتدای شیردهی بالاتر بود. علاوه بر این، با افزایش تعداد زایش، ویتامین D سرم در میش های آبستن اندکی کاهش یافت. در مجموع، یافته‌ها نشان می‌دهد که حفظ سطح کافی ویتامین D ممکن است در سلامت باروری در گوسفند نقش داشته باشد، زیرا به نظر می‌رسد بین سطوح ویتامین D و باروری همبستگی وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات