ارزیابی الکتروکاردیوگرام و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون پس از عمل جراحی پیوند ایلیوم به مثانه در سگ ها

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران

2 استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

3 دانش آموخته دکترای حرفه ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

4 دانشیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

5 دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

    به منظور ارزیابی تغییرات الکتروکاردیوگرام و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم متعاقب عمل پیوند ایلئوم به مثانه، ده قلاده سگ سالم، بالغ، نژاد مخلوط و از هر دو جنس (7 قلاده نر و 3 قلاده ماده) با وزن 24-15 کیلوگرم انتخاب شدند.  حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان و کنترل تقسیم گردیدند.  در گروه درمان حدود 50 درصد از مثانه برداشته شد و آنگاه با استفاده از روش Lamesh و Dociu بلافاصله پیوند ایلئوم به مثانه انجام گرفت و در گروه کنترل پس از برداشتن یک قطعه از ایلئوم، بدون انجام عمل برداشت مثانه و پیوند روده به آن، مسیر روده‌ای مجدداً به هم آناستوموز گردید.  خون‌گیری جهت اندازه‌گیری ازت اوره‌ی خون، کراتینین، اسید اوریک، کلسیم، فسفر، کلر، سدیم و پتاسیم در زمان قبل از جراحی انجام شد و در روزهای 1، 3، 7، 14، 21، 28، 35، 42 و 49 پس از جراحی تکرار گردید.  همچنین ثبت الکتروکاردیوگرام در زمان قبل از جراحی و روز‌های 7، 14، 21، 28، 35، 42 و 49 پس از جراحی صورت گرفت.  ازت اوره‌ی خون، اسید اوریک و فسفر افزایش معنی‌داری را نشان دادند.  سایر فاکتورهای خونی تغییرات معنی‌داری را آشکار نساختند.  در الکتروکاردیوگرام هیچ‌گونه آریتمی و بی‌نظمی مشاهده نگردید.  علی‌رغم برخی تغییرات بیوشیمیایی سرم، می‌توان نتیجه گرفت که ایلئوم برای پیوند با مثانه در سگ‌ها به منظور افزایش حجم آن قطعه‌ای ایده‌آل است و حداقل در این مطالعه تغییرات بیوشیمیایی سرمی هیچ تأثیر قابل مشاهده‌ای در الکتروکاردیوگرام نشان نداد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات