این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و نوع ضایعات کلیه و مثانه در 353 رأس گاومیش رودخانهای ارجاعی به کشتارگاه اهواز انجام گرفت. گاومیشها به دو گروه نر و ماده و بر اساس فرمول دندانی به دو گروه < 5/2 و ≤ 5/2 سال تقسیم شدند. پس از کشتار و بررسی ظاهری مثانه و کلیهها درون لاشه، کل مثانه و یک قطعه از هر دو کلیه جهت بررسی درشتبینی و هیستوپاتولوژی به آزمایشگاه پاتولوژی منتقل شد. در بررسی درشتبینی مثانهها، پرخونی شدید مخاطی، خونریزی و افزایش ضخامت دیوارهی مثانه در 38 رأس (8/10 درصد) مشاهده گردید. در بررسی هیستوپاتولوژی، 177 رأس (1/50 درصد) از دامهای تحت بررسی واجد ضایعات التهاب لنفوپرولیفراتیو (4/35 درصد)، التهاب مزمن مثانه (4/14 درصد) و دژنراسیون آبکی سلولهای پوششی (3/0 درصد) بودند. در بررسی درشتبینی کلیهها، خونریزی و کیست در کلیه 15 رأس (2/4 درصد) از گاومیشهای تحت بررسی مشاهده شد. در بررسی هیستوپاتولوژی در 128 رأس (3/36 درصد) به ترتیب نفریت بینابینی (2/27 درصد)، نکروز حاد توبولی (1/3 درصد)، هیدرونفروز (5/2 درصد) پرخونی شبکههای گلومرولی (7/1 درصد)، پیلونفریت (4/1 درصد)، گلومرولونفریت (3/0 درصد) مشاهده شد. نتایج نشان داد که التهاب لنفوپرولیفراتیو مثانه و نفریت بینابینی در کلیه، بیشترین میزان ضایعه را به خود اختصاص دادند. بررسیهای آماری نشان داد ارتباطی بین جنس و سن با جراحات مثانه و کلیه در گاومیش رودخانهای تحت بررسی وجود ندارد.
)