گزارش هاری در روباه قرمز (Vulpes vulpes) در جنوب غرب ایران

نوع مقاله : گزارش موردی

نویسندگان

1 استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 اداره کل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری، شهرکرد، ایران

چکیده

    هاری به عنوان یک بیماری اندمیک کشنده مشترک بین انسان و دام، معمولاً از طریق تماس (خراش و گزش) از حیوانات آلوده به انسان منتقل می­شود.  مقاله­ی حاضر اولین گزارش مستند از هاری در روباه قرمز (Vulpes vulpes) را ارائه می­دهد.  علائم هاری در یک قلاده روباه قرمز در استان چهارمحال و بختیاری مشاهده گردید.  روباه رفتار تهاجمی داشت و به انسان­ها حمله می­کرد.  حیوان پس از مدتی تلف شد.  بلافاصله پس از مرگ، نمونه‌ها از مغز روباه (هیپوتالاموس، مخچه و هیپوکامپ) گرفته شد.  در این گزارش، اثبات آزمایشگاهی هاری از طریق آزمایش­های آنتی­بادی فلورسنت (FAT) و واکنش زنجیره­ای پلی­مراز رونویسی معکوس (RT-PCR) در روباه تأیید شد.  برای پیشگیری و کنترل این بیماری کشنده، موارد مشکوک به هاری در انسان و حیوان بایستی با یک سیستم نظارتی حساس و گزارش­دهی پیشرفته به طور مرتب پایش شود.  این موارد شامل تاریخچه مواجهه، علائم، معاینات بالینی و نتایج آزمایشگاهی است.  هاری با واکسیناسیون و آزمایش­های تشخیصی سریع قابل کنترل است.

کلیدواژه‌ها


  1. Blanton, J. D., Palmer, D., Dyer, J., & Rupprecht, C. E. (2011). Rabies surveillance in the United States during 2010. Journal of the American Veterinary Medical Association, 239(6), 773-783.

    Bokaei, S., Fayaz, A., Pourmehdi, M., Haghdoost, A., Zolfaghari, M., & Esfandiari, B. (2009). The prevalence of rabies and animal bites in littoral provinces of Caspian Sea, Iranian. Veterinary Journal, 5(1), 5-14.

    1. E. J. Maclachlan N. James, B. S. W., Swayne David E., Winton James R., In: Donald P. Knowles,. (2016). Fenner’s Veterinary Virology, Chapter 18, Rhabdoviridae, Fifth Edition. Academic press.

    Dean DJ, A. M. a. A. P. (1996). The flourescent antibody test. In: Meslin, F.X., Kaplan, M.M., Koprowski, H., editors. Laboratory techniques in rabies. 4th edition. Geneva, WHO.

    Esfandiari, B., Youssefi, M., & Fayaz, A. (2010). The prevalence of rabies and animal bites during 2004 to 2009 in North of Iran. Global Veterinaria, 4(5), 536-538.

    Ghorani, M., Eslami, F., & Jafari, G. (2022). The first case report of rabies in a grey wolf (Canis lupus) in Chaharmahal and Bakhtiari Province (Iran). Veterinary Medicine and Science.

    Goldstein, E. J. (1994). Selected nonsurgical anaerobic infections: therapeutic choices and the effective armamentarium. Clinical infectious diseases, 18(Supplement_4), S273-S279.

    Kilic, B., Unal, B., Semin, S., & Konakci, S. K. (2006). An important public health problem: rabies suspected bites and post-exposure prophylaxis in a health district in Turkey. International Journal of Infectious Diseases, 10(3), 248-254.

    Kissi, B., Badrane, H., Audry, L., Lavenu, A., Tordo, N., Brahimi, M., & Bourhy, H. (1999). Dynamics of rabies virus quasispecies during serial passages in heterologous hosts. Journal of general virology, 80(8), 2041-2050.

    Linnell, J., Andersen, R., Andersone, Z., Balciauskas, L., Blanco, J. C., Boitani, L., Brainerd, S., Breitenmoser, U., Kojola, I., & Liberg, O. (2002). The fear of wolves: A review of wolf attacks on humans.

    OIE. (2008). Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals, Vol. 1, 6th OIE, Paris

    Ruskin, J. D., Laney, T. J., Wendt, S. V., & Markin, R. S. (1993). Treatment of mammalian bite wounds of the maxillofacial region. Journal of oral and maxillofacial surgery, 51(2), 174-176.

    Simani, S. (2003). Rabies situation in Iran. Journal of Veterinary Research, 58(3), 275-278.

    Türkmen, S., Sahin, A., Gunaydın, M., Tatli, O., Karaca, Y., Turedi, S., & Gunduz, A. (2012). A wild wolf attack and its unfortunate outcome: rabies and death. Wilderness & Environmental Medicine, 23(3), 248-250.

    Y Karimi, A. F., H Teymouri. (1975). Serological data on rabies in foxes studied in Iran. Acta Medica Iranica, 18(3-4), 129-136.