تعیین سطح سرمی روی در سگ های شهری و روستایی شهرستان اهواز، جنوب غرب ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

2 دانشیار گروه علوم پایه دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

3 دانش آموخته دکترای عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

    روی، همواره به عنوان یکی از مهم­ترین مواد مغذی در تعیین وضعیت پوششی بدن در سگ­ها به شمار می­رود.  کمبود روی بیش­تر به صورت درماتوز پاسخ­دهنده به روی، رخ می­دهد، اما مسمومیت با روی بندرت رخ می­دهد.  مطالعه­ی حاضر، جهت تعیین سطح سرمی روی، در سگ­های شهری و روستایی منطقه­ی اهواز و به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی انجام گردید.  نمونه­های سرمی از 250 قلاده سگ شهری و روستایی (سالم از نظر بالینی)، در سنین مختلف و به صورت تصادفی جمع­آوری گردید.  تقسیم­بندی بر اساس سن، جنس، نژاد و منطقه انجام گردید.  سگ­ها بر اساس سن، به 3 گروه (کم­تر از 1 سال، 1 تا 3 سال و بالای 3 سال) تقسیم شدند.  میانگین و انحراف معیار غلظت روی، در جمعیت کل سگ­های مورد بررسی، 04/0±21/1 میلی­گرم/ لیتر به دست آمد.  انتشار فراوانی روی، نشان داد که میانگین و انحراف معیار سرمی روی، در سگ­های شهری و روستایی، به ترتیب 06/0±36/1 و 05/0±05/1 میلی­گرم/ لیتر بودند.  میانگین سطح سرمی روی، در تمام نمونه­ها در محدوده طبیعی قرار داشت (42/1-87/0: CI‏ 95 درصد‎‏، 04/0±21/1).  غلظت روی سرم، به طور معنی­داری در سگ­های شهری بیش­تر از روستایی بود.  غلظت روی، تفاوت معنی­داری را برای سنین مختلف (09/0±16/1 زیر 1 سال، 06/0±15/1 بین 3-1 سال و 07/0±27/1 بالای 3 سال)، جنس (10/0±41/1 در نرها و 08/0±33/1 ماده­ها در سگ­های شهری و 07/0±06/1 در نرها و 08/0±03/1 ماده­ها در سگ­های روستایی) و نژاد (بیش­ترین میزان در نژاد باکسر= 60/0±42/1 و کم­ترین میزان در نژاد بولداگ= 18/0±87/0) نشان نداد.  مطالعه­ی حاضر نشان داد که غلظت روی سرم، به طور معنی­داری در سگ­های شهری بیش­تر از روستایی بود که احتمالاً به جیره­ی غذایی بهتر آن­ها بر می­گردد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

Beigh, S.A.; Iqbal, R.; Bhat, A.M. and Ishfaq, A. (2017). Management of zinc responsive dermatitis in dogs. Journal of Entomology and Zoology Studies, 5(6): 2569-2571.
Bexfield, N.; Archer, J. and Herrtage, M. (2007). Heinz body haemolytic anaemia in a dog secondary to ingestion of a zinc toy: a case report. Veterinary Journal, 174(2): 414-417.
Bischoff, K.; Chiapella, A.; Weisman, J.; Crofton, L.M. and Hillebrandt, J. (2017). Zinc toxicosis in a Boxer dog secondary to ingestion of holiday garland. Journal of Medical Toxicology, 13(3): 263-266.
Campbell, G.A. and Crow, D. (2010). Severe zinc responsive dermatosis in a litter of Pharaoh Hounds. Journal of Veterinary Diagnostic Investigation, 22(4): 663-666.
Colombini, S. (1999). Canine zinc-responsive dermatosis. The Veterinary Clinics of North America. Small Animal Practice, 29(6): 1373-1383.
Evans, P. and Halliwell, B. (2001). Micronutrients: oxidant/antioxidant status. The British Journal of Nutrition, 85(2): 67-74.
Favier, A.E.; Neve, J. and Faure, P. (1994). Trace elements and free radicals in oxidative diseases, 1st ed. Champaign, Illinois, Pp: 136-140.

Hensel, P. (2010). Nutrition and skin diseases in veterinary medicine. Clinics in Dermatology, 28(6): 686-693.

Jezyk, P.F.; Haskins, M.E.; MacKay-Smith, W.E. and Patterson, D.F. (1986). Lethal acrodermatitis in bull terriers. Journal of the American Veterinary Medical Association, 188(8): 833-839.
Kearns, K.; Sleeman, J.; Frank, L. and Munson, L. (2000). Zinc-responsive dermatosis in a red wolf (canis rufus).  Journal of Zoo and Wildlife Medicine, 31(2): 255-258.
Mc Ewan, N.A.; McNeil, P.E.; Thompson, H. and Mc Candlish, I.A. (2000). Diagnostic features, confirmation and disease progression in 28 cases of lethal acrodermatitis of bull terriers.  The Journal of Small Animal Practice, 41(11): 501-507.
Mosallanejad, B. and Avizeh, R. (2012). The possible role of zinc in excessive shedding of hair in two Persian cats. Comparative Clinical Pathology, 21(2): 213-215.
Peters, J.; Scott, D.W.; Erb, H.N. and Miller, W.H. (2003). Hereditary nasal parakeratosis in Labrador retrievers: 11 new cases and a retrospective study on the presence of accumulations of serum (serum lakes) in the epidermis of parakeratotic dermatoses and inflamed nasal plana of dogs. Veterinary Dermatology, 14(4): 197-203.
Romanucci, M.; Bongiovanni, L.; Russo, A.;  Capuccini, S.; Mechelli, L.; Ordeix, L. and Leonardo, D.S. (2011). Oxidative stress in the pathogenesis of canine zinc-responsive dermatosis. Veterinary Dermatology, 22(1): 31-38.
Scott, D.W.; William, H.M. and Griffin, C.E. (2001). Nutritional skin diseases. In: Muller and Kirk’s Small Animal Dermatology. 6th ed. Philadelphia, WB Saunders, Pp: 891-901.
Siow, J.W. (2018). Zinc toxicosis in a dog secondary to prolonged zinc oxide ingestion. Open Veterinary Journal, 8(4): 458-462.
Tilley, L.P. and Smith, F.W.K. (2005). The 5-minute veterinary consult, 3rd ed. Lippincott Williams and Wilkins, Maryland, Pp: 1322.
Uchida, Y.; Moon-Fanelli, A.A. and Dodman, N.H. (1997). Serum concentrations of zinc and copper in bull terriers with lethal acrodermatitis and tail-chasing behavior. American Journal of Veterinary Research, 58(8): 808-810.
Van den Broek, A.H.M. and Thoday, K.L. (1986). Skin disease in dogs associated with zinc deficiency: a report of five cases. Journal of Small Animal Practice, 27(5): 313-323.
Watson, T.D.G. (1998). Diet and Skin Disease in Dogs and Cats. The Journal of Nutrition, 128(12): 2783-2789.
White, S.D.; Bourdeau, P.; Rosychuk, R.A.; Cohen, B.; Bonenberger, T.; Fieseler, K.V. et al. (2001). Zinc-responsive dermatosis in dogs: 41 cases and literature review. Veterinary Dermatology, 12(2): 101-109.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار