2
گروه علوم دامی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
چکیده
چندقلوزایی یکی از صفات مهم اقتصادی در پرورش گوسفند و بز میباشد. به کارگیری روشهای سنتی اصلاح نژاد نظیر انتخاب و آمیزش بر اساس دادههای فنوتیپی، دارای روندی کند و پر هزینه است. مطالعات ژنتیکی مشخص نموده است که نرخ تخمکریزی به وسیلهی مجموعههایی از ژنهایی با اثر عمده به نام ژنهای باروری کنترل میشوند. هدف از این تحقیق بررسی چند شکلی ژن فاکتور تمایز رشد 9 (GDF9) در 91 بز نجدی مربوط به 3 موقعیت جغرافیایی، شمال غربی، جنوب شرقی و مرکز و 29 بز لری- بختیاری مربوط به 2 موقعیت جغرافیایی، شمال شرقی و جنوب شرقی استان خوزستان میباشد. بعد از استخراج DNA، تکثیر قطعهی 295 جفت بازی از اگزون 2 ژن GDF9 با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. در این پژوهش سه الگوی SSCP برای اگزون 2 ژن GDF9 در دو نژاد بز استان خوزستان مشاهده گردید. ولی ارتباط معنیداری به وسیلهی نرمافزار SAS بین الگوهای مشاهده شده و صفت چندقلوزایی در این دو نژاد بز مشاهده نشد. آلل A، در جمعیتهای بز نجدی شمال غربی، جنوب شرقی و در بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیشترین فراوانی را داشت. در جمعیتهای بز نجدی جنوب شرقی و مرکز ژنوتیپ AB بیشترین فراوانی را نشان داد و در جمعیت شمال غربی بیشترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ AA بود. در جمعیت بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیشترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ AA بود.