ارزیابی یافته‌های بالینی، هماتولوژی، بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی در سگ‌های مبتلا به هیپرپلازی کیستیک اندومتر/ پیومتر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

2 استاد گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

3 دانشیار پاتولوژی، دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

4 گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

پیومتر، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های دستگاه تناسلی در سگ‌های ماده است. بیشتر آسیب‌های رحمی، مثل هیپرپلازی کیستیک اندومتر، می‌توانند به موارد بالینی تهدید کننده حیات، مثل پیومتر تبدیل ‌‌شوند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی سگ‌های مبتلا به هیپرپلازی کیستیک اندومتر و یا پیومتر، از جنبه‌های بالینی، هماتولوژی، بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی می‌باشد. در مجموع 60 قلاده سگ، از بین سگ‌های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز و یا کلینیک‌های سطح شهرستان، بررسی شدند. در ابتدا 30 ‌‌قلاده سگ از نژادهای کوچک و بزرگ و با میانگین سنی 57/5 سال، مبتلا به هیپرپلازی کیستیک اندومتر و یا پیومتر و 30 قلاده سگ سالم دیگر، انتخاب شدند. پس از معاینه بالینی و تهیه گسترش از مخاط واژن، از تمامی سگ‌ها نمونه‌ی خون اخذ شد و فاکتورهای هماتولوژی (شمارش گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز و پلاکت‌ها) و بیوشیمیایی (ALP، AST، ALT، گلوبولین، نسبت آلبومین به گلوبولین، پروتئین تام، BUN، کراتینین، کلسترول و لاکتات) و نیز یافته‌های هیستوپاتولوژی در آنها بررسی شدند. تعداد 9 قلاده سگ مبتلا به هیپرپلازی کیستیک اندومتر و 21 قلاده مبتلا به پیومتر شناسایی شدند. مهمترین نشانه‌های بالینی در سگ‌های مبتلا، شامل بی‌حالی، ترشحات غیرطبیعی از واژن، بی‌اشتهایی، اتساع رحم، پرنوشی/ پرادراری، کم‌آبی بدن، تب، غشای مخاطی رنگ‌پریده و استفراغ بودند. آزمایش هماتولوژی در سگ‌های مبتلا به پیومتر، لکوسیتوز (میانگین: 54/5±16/32)، نوتروفیلی همراه با انحراف به چپ و آنمی نورموکرومیک- نورموسیتیک را نشان داد. یک افزایش در تعداد سلول‌های پارابازال و حدواسط و نیز افزایش تعداد نوتروفیل‌های دژنره، در گسترش‌های تهیه شده از سیتولوژی واژن دیده شدند. ارزیابی هیستوپاتولوژی، ضخامت دیواره رحم ناشی از هیپرپلازی قابل توجه اندومتر، افزایش تعداد غدد کیستیک و تجمع چرک را در مجرا و شاخ‌های رحمی تایید کرد. در آزمایش بیوشیمیایی، مقادیر ALP، توتال پروتئین و گلوبولین، به‌طور معنی‌داری در گروه پیومتر بیشتر از گروه سالم بود؛ ضمن اینکه نسبت آلبومین به گلوبولین (06/0±37/0) به‌شکل معنی‌داری، در گروه پیومتر، کاهش یافته بود (05/0>P). شاخص‌های BUN (2/14±3/52 میلی‌گرم/دسی‌لیتر)، کراتینین (34/0±1/2 میلی‌گرم/دسی‌لیتر) و غلظت لاکتات (38±65/3 میلی‌مول/لیتر) نیز به شکل معنی‌داری، در سگ‌های مبتلا به پیومتر بالاتر بود که می‌تواند به‌عنوان فاکتور-های قابل پیش‌بینی در وضعیت زنده‌مانی حیوان مفید باشد(05/0>P). می‌توان نتیجه‌گیری نمود که بررسی شاخص‌های هماتولوژی (از جمله لکوسیتوز، نوتروفیلی و آنمی) و بیوشیمیایی (افزایش ALP، توتال پروتئین، گلوبولین و هیپرلاکتاتمی پلاسما) می‌تواند در تشخیص و پیش‌آگهی وضعیت پیومتر در سگ‌ها، کمک شایان توجهی نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات