گوش میانی، حفرهی نامنظمی است که از سه استخوانچهی سندانی، رکابی و چکشی تشکیل شده است و کار انتقال امواج صوتی به گوش داخلی و تبدیل آنها به انرژی مکانیکی را عهدهدار است. با توجه به اهمیت گوش میانی در انتقال صوت این تحقیق پایهریزی شد. در این تحقیق به منظور بررسی مورفولوژیکی جزئیات استخوانچههای گوش میانی گراز از پنج استخوان جمجمه گراز بالغ نر استفاده شد. بعد از بررسی آناتومی قسمتهای مختلف استخوان گیجگاهی و برداشتن استخوان، استخوانچههای گوش میانی خارج گردید و علاوه بر بررسی شکل ظاهری، ابعاد و جزئیات هر استخوان با استفاده از میکرومتر چشمی اندازهگیری شد. در انتها اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرمافزار سیگما استات مورد آنالیز قرار گرفت. در گراز استخوان گیجگاهی مشابه سایر حیوانات از سه قسمت مسطح، صماخی و زائدهای تشکیل شده بود. طول مجرای گوش خارجی تا پردهی صماخ در گراز حدود 14/0±37 میلیمتر میباشد. پردهی صماخ در گراز دایرهای شکل است و قطر پردهی صماخ در گراز حدود 21/0±5/12 میلیمتر اندازهگیری شد. همچنین پردهی صماخ در گراز به رنگ کرمی مشاهده شد. در گراز تعداد استخوانچههای گوش میانی سه عدد و شامل استخوانچههای چکشی، سندانی و رکابی بود. نتایج مورفومتری نشان داد که استخوانچهی چکشی دارای سر، گردن، دسته و سه زائدهی مشخص جانبی، قدامی و عضلانی است. استخوانچه سندانی شامل بدنه و دو زائدهی بلند و کوتاه است و دو سطح مفصلی دارد. زائدهی کوتاه یا خلفی به جدار خلفی بدنه متصل میشود و زائدهی بلند با استخوانچهی رکابی مفصل میشود. استخوانچه رکابی، دارای صفحه قاعدهای و سه زائده قدامی، خلفی و عضلانی بود که طول زائدهی قدامی کوتاهتر از خلفی بود. در تحقیق حاضر که به بررسی اجزا گوش میانی در گراز پرداخته شد مشخص گردید تعداد استخوانچههای گوش میانی در گراز با خوک مشابه میباشد و تنها اختلاف حاصله در اندازهی زوائد استخوانچهها میباشد.