مری بخشی از لولهی گوارشی است که در انتقال مواد غذایی از حفرهی دهانی به معده نقش دارد. عضلات مری منجر به حرکات دودی آن میشود. محتوای عضلانی مری در گونههای مختلف مورد بررسی قرار گرفته و تفاوتهای قابل ملاحظهای را نشان داده است. اطلاعات در مورد محتوای عضلانی مری در حیوانات وحشی اندک است. در این تحقیق از دو پلنگ ایرانی استفاده شد. پس از آسانکشی حیوانات، جداسازی مری صورت گرفت. نمونهها در فرمالین بافر 10 درصد ثابتسازی شدند و پس از انجام مراحل آمادهسازی بافت برای مطالعهی میکروسکوپ نوری قالبهای پارافینی تهیه شد. برشهای بافتی به ضخامت 7-5 میکرومتر تهیه و با استفاده از هماتوکسیلین-ائوزین و تریکروم ماسون رنگآمیزی شدند. نتایج نشان داد که لایهی عضلهی مخاطی از نیمهی دوم مری به صورت رشتههای عضلانی صاف پراکنده نمایان و به تدریج به طرف انتهای مری به صورت نوار کامل عضلانی درمیآید. طبقهی عضلانی به صورت دو لایهی عضلانی حلقوی داخلی و طولی خارجی دیده میشود که به وسیلهی بافت همبندی از هم جدا شدهاند و از ابتدای مری قابل مشاهده هستند. از شروع نیمهی دوم مری، رشتههای عضلهی صاف در بین رشتههای عضلانی لایهی عضلانی حلقوی داخلی مشاهده و به تدریج بر تعداد رشتههای عضلانی صاف افزوده میشود. نهایتاً در ناحیهی یک چهارم انتهایی مری، عضلهی حلقوی داخلی کاملاً از رشتههای عضلانی صاف تشکیل میشود. عضلهی طولی خارجی در محل اتصال مری-معدی به صورت عضلهی صاف دیده شده و به داخل عضلهی صاف جدار معده ادامه مییابد. این مطالعه اولین مطالعهی هیستومورفولوژی مری در پلنگ میباشد و تفاوتهای قابل ملاحظهای در نوع و نحوهی آرایش عضلات جدار مری این گونه و سایر پستانداران مشاهده شد.