روش‌های اصلاح شده برای تسهیل رنگ آمیزی های هیستوشیمی، ایمونوهیستوشیمی و هماتوکسیلین- ائوزین بافتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

2 استاد، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران

3 استادیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

4 دانشیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

5 استادیار، گروه علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

6 استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران

7 دکتری تخصصی بافت شناسی مقایسه ای، آزمایشگاه مرکزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

چکیده

    اکثر روش­های هیستوتکنیک و تهیه­ی مقاطع بافتی در قرن­های 18 و 19 میلادی ابداع و مورد استفاده قرار گرفتند.  به دلیل ماهیت بی­رنگی که اکثر سلول­ها و بافت­های بدن دارند جهت تفریق سلول­ها و بافت­ها از همان ابتدا روش­های رنگ­آمیزی بافتی به کار گرفته می­شدند.  با توجه به منابع و گزارشات موجود در این زمینه، مدت زمان لازم برای هر بار رنگ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین تقریباً 80 دقیقه می­باشد.  در تحقیق حاضر روشی از رنگ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین گزارش می­گردد که مدت زمان لازم برای رنگ­آمیزی را با حفظ کیفیت مقاطع و رنگ­پذیری از 80 دقیقه به زیر 40 دقیقه کاهش می­دهد.  همچنین با توجه به مشکلات موجود در مورد هزینه­ی تهیه­ی کیت­های هیسوشیمی و ایمونوهیستوشیمی، حجم پایین کیت­ها و مشکلاتی که در روش رنگ­آمیزی قطره­ای این نوع از رنگ­آمیزی­ها وجود دارد در گزارش حاضر سعی می­شود سه روش خلاقانه در این ارتباط ارائه شود.  این روش­ها علاوه بر کاهش مواد مصرفی، کیفیت لام­های تهیه شده را نیز افزایش می­دهد.  بهینه­سازی مراحل رنگ­آمیزی بافتی می­تواند سبب کاهش هزینه­ها و افزایش کیفیت مقاطع شود.

کلیدواژه‌ها


Asgari, M., & Hafezi Ahmadi, M. R. (2007). Value of Immunohistochemistry in Comparison to Immofluorescence for Detecting Immune Deposits in renal Biopsy. Razi Journal of Medical Sciences, 14(55), 141-148.
Beer, J. J. (1956). The Emergence of the German Dye Industry to 1925. University of Illinois at Urbana-Champaign.
Bracegirdle, B. (1981). A history of microtechnique. Journal of the History of Biology, 14(2).
Conn, H. J. (1928). The Pioneers in Staining. Stain Technology, 3(1), 1-11.
Harris, H. F. (1900). On the rapid conversion of haematoxylin into haematein in staining reactions. Journal of Applied Microscopic Laboratory Methods, 3(3), 777.
Kiernan, J. A. (1999). Histological and histochemical methods: theory and practice. Shock, 12(6), 479.
Mazzarini, M., Falchi, M., Bani, D., & Migliaccio, A. R. (2021). Evolution and new frontiers of histology in bio‐medical research. Microscopy research and technique, 84(2), 217-237.
Morrovati, H. Kalantari-Hesari, A. (2018). Text Books of Histotechniques and lab management. University of Tehran Press. First Edition.
Slocombe, R. F., Todhunter, R. J., & Stick, J. A. (1982). Quantitative ultrastructural anatomy of esophagus in different regions in the horse: effects of alternate methods of tissue processing. American journal of veterinary research, 43(7), 1137-1142.
Suvarna, K. S., Layton, C., & Bancroft, J. D. (Eds.). (2018). Bancroft's theory and practice of histological techniques E-Book. Elsevier Health Sciences.
Titford, M. (2006). A short history of histopathology technique. Journal of Histotechnology, 29(2), 99-110.