بررسی اثرات آرام‌بخشی مدتومیدین، دکسمدتومیدین و ترکیب آن‌ها با آسپرومازین بر عملکرد قلبی عروقی در سگ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

2 استادیار، گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

3 دانشیار، گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

4 دانش‌آموخته، گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

چکیده

    مدتومیدین و دکسمدتومیدین، دو داروی جدید آگونیست آلفا-2 هستند که جهت کاربرد در بیهوشی دامپزشکی، در دسترس می­باشند.  این داروها، جهت ایجاد اثرات آرام­بخشی و پیش­بیهوشی در حیوانات خانگی کاربرد دارند.  هدف از انجام مطالعه­ی حاضر، ارزیابی اثرات مدتومیدین و دکسمدتومیدین به تنهایی و در ترکیب با آسپرومازین، بر آرام­بخشی، عملکرد قلبی عروقی و الکتروکاردیوگرافی در سگ­ها بود.  شصت قلاده سگ، به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند.  سگ­ها یکی از درمان­های مدتومیدین (µg/kg 10)، دکسمدتومیدین (µg/kg 5)، مدتومیدین (µg/kg 10) همراه با آسپرومازین (mg/kg 05/0) و دکسمدتومیدین (µg/kg 5) همراه با آسپرومازین (mg/kg 05/0) را دریافت نمودند.  میزان آرام­بخشی، ضربان قلب، فشار خون سرخرگی غیر تهاجمی، تعداد تنفس، دمای بدن و الکتروکاردیوگرام، تا زمان 20 دقیقه بعد از تجویز، با دقت در سگ­ها اندازه­گیری شدند.  نمرات آرام­بخشی در گروه­های مدتومیدین همراه با آسپرومازین و دکسمدتومیدین همراه با آسپرومازین، در دقایق 5 و 20 تزریق، در مقایسه با گروه­های مدتومیدین و دکسمدتومیدین به تنهایی، به صورت معنی­داری بالاتر بود.  مقایسه­ی نمرات آرام­بخشی در هر گروه، افزایش معنی­دار آن­ را در طول زمان نشان داد.  مقایسه­ی ضربان قلب، در داخل گروه­ها، کاهش معنی­دار آن را نسبت به زمان پایه نشان داد.  تعداد تنفس در همه­ی گروه­ها یک روند کاهشی را نشان داد.  ارتفاع موج P، در طول زمان کاهش یافت و فواصل P-R و Q-T در همه­ی گروه­ها، در طول زمان افزایش یافت.  در تمامی گروه­ها، آریتمی سینوسی، بلوک قلبی درجه­ی یک و ایست سینوسی، پس از تزریق داروهای آرام­بخش، مشاهده شدند.  در قسمت نتیجه­گیری، این طور استنباط می­شود که اضافه ­نمودن آسپرومازین به مدتومیدین و دکسمدتومیدین، میزان آرام­بخشی را افزایش می­دهد.  تعداد ضربان قلب در گروه­های دریافت­کننده­ی مدتومیدین و دکسمدتومیدین کاهش یافت و اضافه ­نمودن آسپرومازین، این روند کاهشی را تشدید کرد.  همچنین استفاده از ترکیب آسپرومازین با مدتومیدین و دکسمدتومیدین، رخداد بروز آریتمی­ها را در سگ کاهش نداد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار