2024-03-29T14:33:22Z
https://www.ivj.ir/?_action=export&rf=summon&issue=13842
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
بررسی نقش باکتری ویبریو هاروی در تلفات ماهیان باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer) در مزارع استان های جنوبی کشور به روش کشت و واکنش زنجیره ای پلی مراز
اشکان
اژدری
مسعود
قربانپور
رحیم
پیغان
مینا
آهنگرزاده
مریم
میر بخش
ویبریو هاروی به عنوان بخشی از فلور رودهی ماهیان دریایی گوشتخوار، یکی از عوامل اصلی ایجاد بیماری ویبریوز ماهی باس دریایی آسیایی در بسیاری از مزارع پرورش در قفس در دنیا محسوب میشود. هدف از این مطالعه، بررسی نقش این باکتری در تلفات ماهی باس دریایی آسیایی در مناطق جنوبی کشور بود. در این مطالعه در بررسی 11 مورد تلفات ماهی باس دریایی آسیایی پرورشی، تعداد 110 قطعه ماهی (80 قطعه ماهی بیمار و تعداد 30 قطعه ماهی به ظاهر سالم) از مزارع استانهای جنوبی کشور (خوزستان، بوشهر و هرمزگان) نمونهبرداری و کشت باکتریایی از اندامهای داخلی آنها انجام گردید. باکتریهای جدا شده از نظر ویژگیهای بیوشیمایی و ملکولی (با پرایمرهای اختصاصی جنس و گونه) مورد بررسی قرار گرفتند. 9 مورد از تلفات (81/81 درصد)، عامل بیماری، جنس ویبریو (Vibrio sp.)تشخیص داده شد. نتایج نشان داد در ماهیان دارای علایم ویبریوز، در 76/70 درصد موارد، باکتری جدا شده، ویبریو هاروی بوده است. در همچنین در بررسی فصلی میزان شیوع ویبریو هاروی، تلفات ناشی از ویبریوز و بیشترین میزان شیوع آلودگی به این باکتری در فصل بهار مشاهده شد. آزمایش سنجش حساسیت ضد میکروبی 46 جدایه ویبریو هاروی جدا شده نیز بررسی گردید. نتایج این مطالعه نشان دهندهی نقش قابل توجه ویبریو هاروی در تلفات ناشی از ویبریوز در مزارع پرورش ماهی باس دریایی آسیایی در استانهای جنوبی است. این نتایج به منظور پیشگیری (مدیریت بهداشتی و واکسیناسیون) و درمان مؤثر بیماری ویبریوز در پروش ماهی باس دریایی آسیایی اهمیت زیادی دارد.
Vibrio harveyi
Asian seabass
Cage culture
Vibriosis
PCR
2020
01
21
5
14
https://www.ivj.ir/article_101912_ad4c91d290cc4057f5db8f4b41bfe1fc.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
بررسی اثر تجویز خوراکی عصارهی پیاز (Allium cepa. L) بر پروفایل لیپیدی، برخی فراسنجههای خون و عملکرد تولیدی برههای شیرخوار ترکی قشقایی
مسیب
امیری
غلامعلی
جلودار
سعید
نظیفی
این پژوهش جهت بررسی اثر عصارهی پیاز بر پروفایل لیپیدی سرم، متابولیتهای خون و عملکرد تولیدی برههای شیرخوار انجام گرفت. برای انجام این آزمایش از 18 رأس بره شیرخوار ترکی قشقایی در سن 30 روزگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 گروه 6 رأسی به مدت 60 روز استفاده شد. گروههای آزمایشی شامل: 1) جیرهی پایه بدون افزودن عصارهی پیاز+ شیر گوسفند، 2) جیرهی پایه حاوی mg/kg150عصارهی پیاز+ شیر گوسفند، 3) جیرهی پایه حاوی mg/kg250 عصارهی پیاز+شیر گوسفند، برای هر رأس بره بودند. وزنکشی به صورت هفتگی و خوراک مصرفی به طور روزانه اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرمافزار SAS و رویهی ANOVA و مقایسهی میانگین با دانکن در سطح 5 درصد انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش وزن روزانه، و مقدار خوراک مصرفی به طور معنیداری در گروه mg/kg250 عصارهی پیاز بالاتر از گروه کنترل و mg/kg150 بود. بین گروهها در ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنیداری مشاهده نشد. مقدار تریگلسرید، LDL، VLDL و گلوکز در گروههای دریافت کنندهی عصارهی پیاز کاهش و مقدار HDL افزایش یافت. از نظر مقدار آلبومین، گلوبولین، کلسترول، اوره، اسید اوریک، کراتینینو پروتئین تام بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که افزودن عصارهی پیاز میتواند اثرات مثبتی بر عملکرد تولیدی و پروفایل لیپیدی در برههای شیرخوار داشته باشد.
suckling lambs
lipid profile
onion extract (Allium cepa)
performance
2020
01
21
15
23
https://www.ivj.ir/article_101914_b55ae8978348e75b92359023d121921b.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
بررسی هیستوپاتولوژیک، مولکولی و سرولوژیک بیماری یون در گاومیش های اهواز
مجتبی
اعتصامی
بابک
محمدیان
صالح
اسماعیلزاده
مسعود
قربانپور
محمد رحیم
حاجی حاجیکلایی
مهدی
پورمهدی بروجنی
بیماری یون (پاراتوبرکلوزیس) نوعی آنتریت گرانولوماتوز، پیشرونده، غیر قابل درمان به ویژه در نشخوار کنندگان اهلی و وحشی است که به وسیلهی مایکوباکتریوم آویوم تحت گونهی پاراتوبرکلوزیس ایجاد میشود. اطلاعات آماری دقیقی از شیوع بیماری یون در جمعیت گاومیشهای مناطق مختلف کشور در دسترس نیست. این مطالعه به منظور تشخیص مایکوباکتریوم آویوم پاراتوبرکلوزیس با روشهای مختلف تشخیصی شامل: الایزا، PCR، هیستوپاتولوژی و مقایسهی آنها با هم انجام شده است. به این منظور از دی 1395 لغایت مهر 1396 نمونههای بافتی از گرهی لنفاوی ایلئوسکال، دریچهی ایلئوسکال، کبد و همچنین نمونهی خون از 97 رأس گاومیش لاغر کشتار شده با سن بالای دو سال جمعآوری و به آزمایشگاه منتقل شد. آزمون سرمی میزان آلودگی را 1/4 درصد، آزمون مولکولی میزان آلودگی در روده را 32، در عقدهی لنفاوی 31 و در کبد 7/24 درصد و آزمون هیستوپاتولوژی با رنگآمیزی اختصاصی زیل-نلسون میزان آلودگی در روده 2/7، عقدهی لنفاوی 2/8 و در کبد نیز 1/3 درصد نشان داد. با رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین در رودهی 11 رأس از گاومیشها ضایعات گرانولوماتوزی مشاهده شد ولی فقط نتیجهی آزمون مولکولی 9 رأس از آنها مثبت بود. سایر یافتههای هیستوپاتولوژی شامل آنتریت ائوزینوفیلیک، آنتریت لنفوسیتیک، آنتریت گرانولوماتوز، آنتریت موکوسی چرکی به ترتیب به میزان 9/37 درصد، 3/29 درصد، 19 درصد، 8/13 بود. در عقدهی لنفاوی نیز 6/68 درصد لنفادنیت گرانولوماتوز، 7/25 درصد لنفادنیت چرکی و در کبد 6/32 درصد هپاتیت مزمن، 96/11 درصد هپاتیت مزمن انگلی، 9/23 درصد پری هپاتیت، 5/6 درصد سیروز و 25 درصد لیومیوم مشاهده شد. با توجه به عدم مشاهدهی باسیلهای اسیدفست تیپیک در مطالعهی حاضر میتوان موارد مشاهده شدهی بیماری یون را فرم paucibacillary (اندک باسیلی) تلقی نمود. در عین حال افزایش میزان آلودگی گاومیشهای شهر اهواز نسبت به مطالعهی قبلی نیازمند توجه جدیتر مراجع علمی و اجرایی است.
Johne’s Disease
histopathology
Serology
molecular
buffalo
2020
01
21
24
34
https://www.ivj.ir/article_101915_88c1730d3e6a9e7d845e8f4b2df24fec.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
تاثیر سطح بالای مکمل عنصر روی بر غلظت لپتین، انسولین و برخی از فراسنجههای خونی گاو هلشتاین در دوره انتقال
سینا
الهیاری
مرتضی
چاجی
مرتضی
مموئی
عنصر روی، انسولین و لپتین نقش مهمی در متابولیسم انرژی ایفا میکنند. عنصر روی باعث افزایش اشتها و نیز باعث افزایش غلظت لپتین و انسولین در سرم خون میشود. لپتین و انسولین اشتها را کاهش میدهند. با توجه به این که در دورهی انتقال، سطح سرمی فراسنجههای مرتبط با مصرف خوراک اهمیت زیادی دارد، هدف این مطالعه بررسی تأثیر سطح بالای مکمل روی بر لپتین، انسولین و متابولیتهای مربوط به متابولیسم مانند اسیدهای چرب غیراستریفه (NEFA) و بتا هیدروکسی بوتیریک اسید (BHBA) میباشد. جیرهی گاوهای هلشتاین به عنوان تیمار شاهد قبل و بعد از زایش به ترتیب حاوی 75 و 150 میلیگرم در کیلوگرم و تیمار دوم به ترتیب 110 و 250 میلیگرم در کیلوگرم عنصر روی بود. جیرهها از نظر انرژی و پروتئین مشابه بودند و تنها در مقدار روی تفاوت داشتند. در روزهای 25-، 5-، 7 و 21 نسبت به روز زایمان از ورید دمی 24 گاو در هر تیمار خونگیری شد. غلظت سرمی عنصر روی، لپتین، انسولین، گلوکز، NEFA و BHBA اندازهگیری شد. سطح بالای مکمل روی در خوراک باعث افزایش عنصر روی، لپتین و انسولین سرم در قبل و بعد از زایش شد، اما مقدار گلوکز ثابت بود. غلظت NEFA تحت تأثیر عنصر روی قرار گرفت و افزایش یافت اما BHBA در روز هفتم بعد از زایش کاهش نشان داد. بنابراین، افزایش سطح مکمل روی در خوراک باعث افزایش سطح سرمی روی شد و در پی آن غلظت لپتین و انسولین سرم را قبل و بعد از زایش افزایش داد. بنابراین، میتوان گفت که افزایش سطح روی در خوراک باعث افزایش غلظت سرمی آن در گاوهای دورهی انتقال شده و غلظت لپتین، انسولین و اسیدهای چرب غیراستریفه در پی آن افزایش مییابند.
zinc
leptin
insulin
Transition period
Holstein Cow
2020
01
21
35
45
https://www.ivj.ir/article_101916_ea587c50640455226b1d58f234aa571b.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
اثر دانه جو پرتوتابی شده با بیم الکترون بر گرانروی، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری روده جوجه های گوشتی
لطف اله
برنایی
نعیم
عرفانی مجد
سمیه
سالاری
این آزمایش به منظور بررسی اثر دانهی جو پرتوتابی شده با بیم الکترون در دوز 40 کیلوگری بر گرانروی، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری رودهی جوجههای گوشتی انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح 25 و 50 درصد دانهی جو (به صورت خام و پرتوتابی) و جیرهی شاهد بر پایهی ذرت و کنجالهی سویا (بدون جو و پرتو) که مجموعاً شامل 5 تیمار و چهار تکرار و تعداد 12 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی به اجرا درآمد. با افزایش سطح دانهی جو به 50 درصد (خام و پرتوتابی) گرانروی محتویات ایلئوم افزایش معنیداری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. پرتوتابی سبب کاهش گرانروی ایلئوم در جیرهی 50 درصد دانهی جو شد. با افزایش سطح دانهی جو در جیره، pH محتویات ایلئوم کاهش معنیداری نشان داد اما پرتوتابی تأثیر معنیداری بر pH نشان نداد. اثر تیمارهای آزمایشی بر جمعیت باکتریایی سکوم (کلیفرم، اشریشیا کلی و کل هوازی) معنیدار نبود. اما با افزایش سطح دانهی جو خام به 50 درصد جمعیت لاکتوباسیل کاهش معنیداری نسبت به جیرهی 25 درصد جو پرتوتابی و شاهد نشان داد. فعالیت آنزیمی پانکراس و محتویات ژژنوم (آمیلاز و پروتئاز) بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود. فعالیت آنزیم لیپاز در بافت پانکراس با افزایش سطح دانهی جو به 50 درصد (خام و پرتوتابی) افزایش معنیداری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات هیستومورفومتری دئودنوم و ژژنوم شامل ارتفاع و قطر کرک، عمق و ضخامت کریپت، نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت، تعداد سلولهای جامی شکل در بافت پوششی و کریپت، ضخامت بافت پوششی، ضخامت طبقهی عضلانی و ضخامت کل دیواره تأثیر معنیداری نشان نداد. نتایج این آزمایش نشان داد که پرتوتابی باعث کاهش معنیدار گرانروی در سطح 50 درصد دانهی جو گردید اما اثر معنیداری بر pH، جمعیت میکروبی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری دئودنوم و ژژنوم نشان نداد.
Irradiated barely grain
Microbial population
Enzyme
Histomorphometry
broilers
2020
01
21
46
60
https://www.ivj.ir/article_101917_c43cb3804665a6d379bf649cbecc5669.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
ارزیابی فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در پلاسمای خون و منی به دنبال تغذیه با نانو سلنیوم در قوچ عربی خوزستان
صادق
حسینی
مرتضی
ممویی
سلنیوم یکی از عناصر کم نیاز است که نقش بسیار مهمی را در بدن موجودات زنده بازی میکند و به عنوان یک آنتیاکسیدان در بدن مطرح است. نقش بیولوژیکی سلنیوم بر اساس تأثیر آن در ساختمان بسیاری از سلنوپروتینها است. هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر افزودن مکمل تغذیهای نانو سلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در پلاسمای خون و منی قوچ عربی خوزستان بود. در این آزمایش از 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال در سه تیمار با چهار قوچ در هر تیمار مورد استفاده قرار گرفت که شامل گروه شاهد (بدون نانو سلنیوم) و دو گروه آزمایشی بودند که به ترتیب 4/0 و 8/0 میلیگرم نانوسلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در تیمار 4/0، غلظت سلنیوم خون و منی نسبت به شاهد افزایش یافت که این افزایش فقط در مورد خون معنیدار بود. در تیمار 8/0، غلظت سلنیوم خون و منی با غلظت آن در تیمار 4/0 و گروه شاهد به صورت معنیداری بالاتر بود. فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون و منی در تیمار 4/0 نسبت به گروه شاهد و در تیمار 8/0 نسبت به تیمار 4/0 و شاهد به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد. در نهایت این نتیجه حاصل شد که مکمل سازی نانو سلنیوم باعث افزایش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در خون و منی قوچهای عربی میشود و از نظر فعالیت این آنزیم تیمار 8/0 در خون و منی بهترین نتیجه را نشان داد.
Glutathione peroxidase
Nano-Selenium
Blood
Semen
Arabian ram
2020
01
21
61
69
https://www.ivj.ir/article_101918_cf6d3f22927bee31efd7b9c2a429f593.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
ارزیابی هیستومتریک و هیستوفیزیولوژیک گناد ماده در دو گونه ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) و کفشک راستگرد (Euryglossa orientalis) در خور موسی
خدیجه
خلیفی
نگین
سلامات
عبدالعلی
موحدی نیا
امیرپرویز
سلاطی
مطالعهی حاضر با هدف بررسی ساختار بافتی گناد و هورمونهای جنسی ماهیان شانک زردباله (Acanthopagrus latus) و کفشک راستگرد (Euryglossa orientalis) جمعآوری شده از خور موسی انجام شد. بدین منظور حدود 120 قطعه ماهی (10 قطعه/گونه/ایستگاه) از ایستگاههای پتروشیمی، جعفری، مجیدیه، غزاله و زنگی واقع در خور موسی و ایستگاه گناوه (ایستگاه شاهد) جمعآوری شد. جهت سنجش هورمونی، خونگیری از ساقهی دمی ماهیان و جداسازی پلاسمای خون انجام شد. سپس ماهیان تشریح شده و نمونههایی از بافت تخمدان آنها برداشته و در محلول فرمالین تثبیت و پس از طی مراحل پاساژ بافتی، مقاطع توسط رنگآمیزی هماتوکسیلین-ائوزین رنگآمیزی و با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. فاکتورهای هیستومتری از قبیل قطر فولیکول، قطر اووسیت، میزان بافت همبندی و تنوع فولیکولی نیز محاسبه شد. میزان هورمونهای 17-بتااسترادیول و تستوسترون با استفاده از روش رادیوایمنواسی (RIA) و هورمونهای گنادوتروپینی GTHI و GTHII با استفاده از روش IRMA سنجیده شد. در تخمدان هر دو گونه ماهی در ایستگاههای مختلف عمدهی فولیکولها در مرحلهی پری ویتلوژن و شامل فولیکولهای کروماتین نوکلئولوس، پرینوکلئولوس و آلوئول قشری بود. در برخی ایستگاهها به ویژه ایستگاه پتروشیمی بافت همبند بینابینی افزایش یافته و فولیکولهای آترزی در میان سایر فولیکولها مشاهده شد. نتایج حاصل از اندازهگیری میزان هورمونهای گنادی 17-بتااسترادیول و تستوسترون نشان داد که غلظت این دو هورمون در ایستگاه پتروشیمی کمتر از ایستگاه شاهد و غلظت هورمونهای GTHI و GTHII بالاتر از ایستگاه شاهد بود. در کل، احتمالاً به دلیل آلودگی زیاد ایستگاه پتروشیمی به پسماندهای صنایع پتروشیمی و کارخانهی کلرآلکالی مجاور، تخمدان ماهیان صید شده از این ایستگاه دچار تغییرات ساختاری شده بود.
Acanthopagrus latus
Euryglossa orientalis
17-βestradiol
Mussa creek
Ovary
testosterone
2020
01
21
70
84
https://www.ivj.ir/article_101919_8d32d1c3943ab28f684211a959fe9e70.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
اثر عصاره ی گیاه فرولا سودآلیاسه آ (آپیاسهآ) بر آلودگی با واروآ دستراکتور (آکارینا: واروئیده) در زنبور عسل (هیمنوپترا: آپیده)
امید
رمضانی پور
محمد
یخچالی
جرب واروآ دستراکتور (آکارینا: واروئیده) یکی از مهمترین آفات زنبور عسل اروپایی آپیس ملیفرا (هیمنوپترا: آپیده) در جهان میباشد که اهمیت اقتصادی در زنبور عسل در ایران دارد. این مطالعه برای ارزیابی اثر عصارهی گیاه فرولا سودآلیاسهآ بر این گونه جرب انجام شد. گیاه فرولا سودآلیاسهآ از کوههای اطراف شهرستان مریوان در استان کردستان جمعآوری شد و با دستگاه روتاری عصارهگیری شد. در یک زنبورستان آلوده به جرب، 3 کندو (3 عدد جرب در 20 عدد زنبور عسل) برای هر یک از گروههای درمانی و شاهد جهت ارزیابی اثر عصارهی گیاه فرولا سودآلیاسهآ (44/1 میلیگرم در میلیلیتر) بر جرب واروآ دستراکتور انتخاب شدند. در زمانهای مختلف جربهای کف کندوهای گروههای تیمار و شاهد جمعآوری و شمارش شدند. اثر عصارهی گیاه فرولا سودآلیاسهآ (652/9±40/34) بر کاهش تعداد جرب واروآ دستراکتور در گروه شاهد (342/1±6/3) ارتباط معنیداری داشت. در طول دورهی درمان، بیشترین مرگ و میر جربها به ترتیب در گروههای درمانی عصارهی هنگوان و آپیستان در ساعتهای 36 (72/30درصد) و 24 (91/39درصد) بود. اختلاف اثر عصارهی هنگوان بر تعداد جرب در مقایسه با گروه تیمار آپیستان معنیدار بود. نتایج این تحقیق بیانگر آن بود که عصارهی گیاه هنگوان میتواند نقش مهمی دردرمان آلودگی زنبور عسل به جربواروآ دستراکتور داشته باشد.
plant extract
Ferula pseudalliacea
Varroa destructor
Honey Bee
2020
01
21
85
92
https://www.ivj.ir/article_101920_611cfda37b8f79f9229c98d167afc8cc.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
اثر افزودن لوامیزول به آغوز بر تعادل اُکسیدانی-آنتیاُکسیدانی پلاسما در بزغالههای نوزاد
مصطفی
عبداللهی
اشکان
جبلی جوان
نوزاد نشخوارکنندگان به علت نابالغ بودن سیستم ایمنی نسبت به عفونتهای نوزادی حساس است. آنتیاکسیدانها قادر به تقویت عملکرد سلولهای سیستم ایمنی میباشند. لوامیزول یک آنتیاکسیدان است که در نوزاد نشخوارکنندگان به عنوان یک تقویتکنندهی سیستم ایمنی مطرح شده است. هدف این مطالعه تعیین اثر افزودن پودر لوامیزول به آغوز بر تعادل اکسیدانی-آنتیاکسیدانی پلاسما در بزغالههای نوزاد هست. این مطالعه روی 18 رأس بزغالهی نوزاد نرو ماده نژاد مخلوط انجام گرفت (میانگین وزن 3 کیلوگرم). بزغالهها به 3 گروه مساوی تقسیم شدند. هر گروه یکی از 3 درمان خوراکی شامل؛ 30 میلیلیتر سالین، 400 واحد ویتامین E، 7 میلیگرم بر کیلوگرم پودر لوامیزول، را در هر 3 وعده دریافت آغوز در طول 24 ساعت اول زندگی دریافت کرد. در دقیقه صفر و ساعتهای 1، 5/2، 5، 12، 18 و 24 پس از شروع درمان نمونهی پلاسما از بزغالهها اخذ گردید و میزان ظرفیتهای آنتیاکسیدانی و اکسیدانی تام پلاسما و اندیس استرس اکسیداتیو آن تعیین شد. درمان با ویتامین E و لوامیزول نسبت به درمان کنترل منفی سبب افزایش معنیدار تعادل اکسیدانی-آنتیاکسیدانی پلاسما به سمت آنتیاکسیدانی گردید. هیچگونه عارضهی جانبی بالینی به دنبال تجویز ویتامین E و لوامیزول در بزغالهها مشاهده نشد. این پژوهش نشان داد که لوامیزول دارای اثر آنتیاکسیدانی در پلاسمای بزغالههای نوزاد است.
levamisole
Colostrum
oxidant
Antioxidant
Goat kid
2020
01
21
93
99
https://www.ivj.ir/article_101921_7e9579312eb6df0a226ddcb19731a7b1.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
برآورد فراسنجههای ژنتیکی تولید شیر گاوهای هلشتاین ایران در شرایط استرس گرمایی با استفاده از روش آماری بیزی
مهدیه
کیمیا
مختار
غفاری
علی
هاشمی
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر تنش گرمایی بر تولید شیر گاوهای هلشتاین ایران و همچنین برآورد فراسنجههای ژنتیکی تحت استرس گرمایی بود. به منظور انجام این پژوهش از اطلاعات 587745 رکورد روز آزمون از 70486 رأس گاو شیری مربوط به دورهی شیردهی اول که از 645 گله توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور جمعآوری شده بود، استفاده گردید. همچنین اطلاعات هواشناسی مورد نیاز از سازمان هواشناسی کشور تهیه گردیده و مقدار عددی شاخص دما-رطوبت (THI) در روز آزمون محاسبه و در مدل قرار داده شد. ابتدا جهت انجام آنالیز آماری و بررسی اثرات معنیداری، اثرات ثابت گله-سال-ماه رکوردگیری، سن-سال-فصل زایش، دفعات دوشش، ماه رکوردگیری و شاخص دما-رطوبت با استفاده از رویهی GLM نرمافزار SAS مورد بررسی قرار گرفت. سپس برآورد فراسنجههای ژنتیکی تحت شرایط استرس گرمایی با استفاده از مدل رگرسیون تصادفی و روش آماری بیزی مبتنی بر نمونهگیری گیبس انجام گرفت، برای این منظور از نرمافزار GIBBS3F90 استفاده شد. نتایج آنالیز اثرات ثابت نشان داد که کلیهی اثرات ثابت مورد بررسی بر روی صفت تولید شیر کاملاً معنیدار بودند. نقطهی آستانه برای شاخص دما- رطوبت 72 به دست آمد، به طوری که با افزایش شاخص از 72 به بالا تولید شیر کاهش یافت. بر اساس نتایج، به ازای هر واحد افزایش در شاخص THI، تولید شیر به میزان 056/0- کاهش پیدا کرد. دامنهی وراثتپذیری برای تولید شیر 22/0-10/0 و همبستگی بین شاخص THI و تولید شیر 1/0 تا 9/0 برآورد گردید. بالاترین مقدار وراثتپذیری صفت تولید شیر مربوط به بازهی زمانی که حیوانات در اواخر دورهی شیردهی و شاخص THI در کمترین میزان بود.
Genetic parameters
Milk production
Heat stress
Holesteins Cow
Bayesian method
2020
01
21
100
109
https://www.ivj.ir/article_101922_cb1ba1273421f3ee1cd75cf05dab57e3.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
تعیین توالی و جهشهای تک نوکلئوتیدی پروموتور و ژن پروتئین شوک حرارتی ۷۰ مرغهای بومی خوزستان
محمود
نظری
فاطمه
ثعلبی
سوسن
رادپور
پروتئین شوک حرارتی ۷۰ یک چاپرون است که در پاسخ به استرس بیان میشود. هدف از این تحقیق تعیین توالی و جهشهای تک نوکلئوتیدی پروموتور و ژن پروتئین شوک حرارتی ۷۰ و بررسی اثر جهشهای تک نوکلئوتیدی بر ساختار سه بعدی و عملکرد پروتئین شوک حرارتی ۷۰ مرغ بومی استان خوزستان با استفاده از روشهای بیوانفورماتیکی بود. جهت انجام این تحقیق از ۲۰ قطعه مرغ بومی از مناطق مختلف استان خوزستان خونگیری انجام شد. پس از استخراج DNA، با استفاده از چندین پرایمر، پروموتور و ژن پروتئین شوک حرارتی ۷۰ تکثیر گردیده و توالییابی شد. سه جهش در طول کامل ژن پروتئین شوک حرارتی مشاهده گردید. اولین جهش در جایگاه نوکلئوتید ۲۵۹ (A259G) مشاهده شد که گوانین جایگزین آدنین شده بود. جهش دوم در جایگاه نوکلئوتید ۲۷۷ (C277G) اتفاق افتاده بود که گوانین جایگزین سیتوزین شده بود. جهش سوم در جایگاه نوکلئوتید ۱۷۴۹ (C1749G) اتفاق افتاده که گوانین جایگزین سیتوزین شده بود. در جهش اول و دوم تغییری در اسیدآمینه ایجاد نمیشود اما جهش در جایگاه ۱۷۴۹ سبب تبدیل شدن اسیدامینهی سرین به تریپتوفان میشود. این جهش در جایگاه ۵۸۳ اسید امینه پروتئین شوک حرارتی رخ داده اما تغییری در ساختمان سه بعدی و عملکردش ایجاد نمیکند. این تغییر اسیدآمینه سبب پایداری بیشتر در پروتئین شوک حرارتی ۷۰ شده و ممکن است یکی از علل مقاومت مرغان بومی به گرما باشد.
sequencing
Single nucleotide mutation
Promotor
Heat shock protein 70
Native chicken
2020
01
21
110
119
https://www.ivj.ir/article_101927_6400bb38f1657a2034ef5155df549e44.pdf
Iranian Veterinary Journal
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1398
15
4
بررسی تفاوت بیان ژن RASGRP3 در پاسخ پرنده به آنفلوانزا نسبت به پرندهی سالم با استفاده از آنالیز دادههای بیان ژن و PCR کمی
مونا
صالحی نسب
قدرت الله
رحیمی میانجی
اسماعیل
ابراهیمی
سید علی
غفوری
ژن RASGRP3 یکی از ژنهایی است که اثرگذاری آن بر پیامد آلودگی آنفلوانزا در میزبان بسیار محتمل است. این ژن پاسخ التهابی را کاهش داده و در واقع آستانهای برای ممانعت از پاسخ التهابی شدید که منجر به آسیب بافتهای میزبان میشود، تنظیم مینماید. به منظور بررسی دخالت این ژن در پاسخ میزبان به آنفلوانزا از آنالیز دادههای ترنسکریپتوم موجود در پایگاههای دادهای و سپس PCR کمی استفاده نمودیم. در این راستا از سه مطالعهی مرتبط با بیان ژنهای میزبان در پاسخ به آنفلوانزا استفاده شد تا تغییرات بیان ژن مورد نظر در حالت آلودگی نسبت به حالت سلامت، مورد بررسی قرار گیرد. سپس بر روی نمونههای آلوده شده با سویهی H5N1، PCR کمی انجام گردید. آنالیز دادههای ترنسکریپتوم در نرمافزار R و با استفاده از پکیج MetaDE و روش آماری Fisher، تفاوت بیان ژن RASGRP3 را با احتمال بسیار بالا تأیید نمود. نتایج Real-time PCR نشان داد که این ژن در پاسخ به سویهی H5N1 به طور معنیداری کاهش بیان یافت. این نتایج نشان میدهد ژن RASGRP3 از ژنهای کاندید قوی در مکانیزم تنظیمی پاسخ میزبان به آنفلوانزاست که میتواند با دخالت در مکانیزم دفاعی میزبان منجر به تنظیم شدت پاسخ به آلودگی شده و بر پیامد آلودگی و بقای پرنده پس از جدال با ویروس اثر بگذارد.
RasGRP3
inflammatory response
Influenza
Gene expression
Real-Time PCR
2020
01
21
120
124
https://www.ivj.ir/article_101930_fe6464d7a1bd783cdf5971134d129f0e.pdf