2024-03-29T15:39:35Z
https://www.ivj.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1221
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
مطالعه ی انگل های کرمی در چند گونه از ماهیان خلیج فارس
حسینعلی
ابراهیم زاده موسوی
مهدی
سلطانی
پولین
شهره
ایرج
موبدی
کاظم
عبدی
علی
طاهری میرقائد
سید سعید
میرزرگر
معصومه
قدم
سیدحسین
حسینی
اعظم
بنی طالبی
محمد باقر
آهو
هومن
رحمتی هولاسو
با وجود اهمیت آلودگی کرمی در ماهیان به لحاظ ایجاد خسارات اقتصادی و تهدید بهداشت عمومی، دانش ما در خصوص آنها کم است. مطالعهی حاضر در تابستان سال 1391، جهت بررسی فراوانی انگلهای کرمی روی تعداد 100 قطعه ماهی متعلق به 4 گونه از ماهیان خلیج فارس شامل ماهی شیر، گوازیم دم رشتهای، ریبون و سنگسر اخذ شده از اسکلههای صیادی و بازار ماهی فروشان شهرستان بندر عباس انجام گرفته است. انگلهای کرمی جدا شده در اتانول 70 درصد ثابت، رنگآمیزی و شناسایی شدند. بر اساس نتایج این مقاله، انگلهای کرمی شناسایی شده شامل ترماتود دینوزوما روبروم (Dinosoma rubrum) (3 درصد) از معدهی ماهی ریبون، نماتود آنیزاکیس (Anisakis sp.) (4 درصد) از معده و رودهی ماهی شیر و محوطهی بطنی گوازیم دم رشتهای، نماتود اسپیروکامالانوس (Spirocamallanus sp.) (2 درصد) از رودهی ماهی ریبون و سستود گریلوشیا (Grillotia sp.) (5 درصد) و همچنین تریپانورنکا (Trypanornka) (3 درصد) از دیوارهی معدهی ماهی شیر بود. در این مطالعه میزان فراوانی کل آلودگی به انگلهای کرمی 17 درصد بود که بیشترین درصد آلودگی متعلق به سستودها و بیشترین جنس شناسایی شده مربوط به جنس گریلوشیا بود. در این مطالعه ماهی سنگسر فاقد آلودگی کرمی بود. بر اساس نتایج به دست آمده، آلودگی به انگلهای کرمی در عضلات ماهیان مورد مطالعه دیده نشد. پیشنهاد میگردد، مطالعات بیشتری برای شناسایی آلودگیهای انگلی ماهیان منابع آبی ایران و خطرات انتقال آنها به انسان صورت گیرد.
ماهیان خلیج فارس
انگل های کرمی
ایران
2014
12
01
5
12
https://www.ivj.ir/article_7464_90d6eecd531e595ff7f1720b3ad7259a.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
بررسی وجود جهش های FecB و FecGH در بزهای لری استان لرستان
سارا
امیری
قدرت الله
محمدی
عباس
جلودار
سعد
گورانی نژاد
زینب
شفیعیان
شناسایی ژنهای مؤثر بر چندقلوزایی اهمیت به سزایی در شناخت ذخایر ژنتیکی و برنامهی اصلاح ژنتیکی دارد. از جمله مهمترین ژنهایی که بر میزان چند قلوزایی مؤثر هستند میتوان به ژنهای FecB، FecG و FecX اشاره کرد. هدف از این مطالعه، بررسی وجود جهشهای FecB و FecGH در بزهای نژاد لری استان لرستان میباشد. بدین منظور از 50 رأس بز لری (با سابقهی چند قلوزایی) خونگیری به عمل آمد و DNA آنها با روش اصلاح شدهی نمکی استخراج گردید. جایگاه جهش ژنهای FecB و FecGH با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر و محصولات پس از تایید به وسیلهی ژل آگارز، در مجاورت آنزیمهای AvaII و DdeI به مدت یک شب تیمار شدند. بر اساس نتایج به دست آمده جهشهای FecB و FecGH در بزهای نژاد لری استان لرستان مشاهده نگردید و همهی نمونهها دارای ژنوتیپ وحشی بودند. بنابراین، عامل چندقلوزایی در بزهای لری استان لرستان نمیتواند جهشهای FecB و FecGH باشد و مطالعات گستردهتری برای ارزیابی ژنهای مؤثر بر چندقلوزایی و تعیین ژنوتیپ آنها نیاز میباشد.
بز لری
FecB
FecGH
ژن چند قلوزایی
PCR-RFLP
2014
12
01
13
19
https://www.ivj.ir/article_7466_f1f166bf02d5319787c1c2254edb452d.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
شناسایی مولکولی ژن فسفوگلیسرات کیناز از مواد دفعی- ترشحی انگل توکسوکارا کنیس
عباس
جلودار
انگل توکسوکارا کنیس گسترش جهانی دارد و علت اصلی بیماری مشترکی بین انسان و دام است که توکسوکاریوز نامیده میشود. عفونت در انسان عمدتاً در اطفال متعاقب بلع تصادفی تخم انگل جنیندار که در خاک وجود دارد و یا از طریق غذا و دستهای آلوده اتفاق میافتد. در این پژوهش، آغازگرهای اختصاصی برای ژن کد کننده فسفوگلیسرات کیناز از انگل توکسوکارا کنیس با استفاده از (Expressed sequence tag) EST موجود در بانک ژن (با شماره دسترسی HO348231)، طراحی گردید و سپس با استفاده از تکنیک Semi-Nested RT-PCR آن قطعات ژنی تکثیر گردیدند. قطعهی ژن کد کنندهی فسفوگلیسرات کیناز با موفقیت تکثیر و به منظور شناسایی ملکولی در پلاسمید pMALc2x همسانهسازی گردید. مجموع کل RNA از نمونهها استخراج و سپس به منظور ساخت cDNA، از آن به عنوان رونوشت و از الیگو (dT) به عنوان آغازگر استفاده گردید. در ادامه پس از بهینهسازی شرایط PCR، قطعه ژنی به طول 304 نوکلئوتید تکثیر گردید و به منظور تسهیل در امر همسانهسازی محصول RT-PCR و وکتور pMAL، به وسیلهی آنزیمهای محدودالاثر BamHI و HindIII هضم شده و سپس توسط آنزیم لیگاز به یکدیگر متصل شدند. پلاسمید نوترکیب به دست آمده جهت تکثیر به باکتری E.coli سوش BL21 منتقل و توالی آن بررسی گردید. توالی 304 نوکلئوتیدی به دست آمده قطعهی پروتئینی حاوی 101 اسید آمینه با وزن ملکولی 497/10 کیلو دالتون و نقطهی ایزو الکتریک 5 را کد میکند. مقایسهی این ژن با ژنهای مشابه از دیگر نماتودها، دامینی به نام "Phosphoglycerate kinase superfamily" را نشان داد. همترازی توالی به دست آمده نشان داد که این ژن با ژن فسفوگلیسرات کیناز از انگل Ascaris suum، 95 درصد مشابهت دارد. مشابه این ژن با نماتودی دیگر به نامBrugia malayi و همچنین فیلاریایی به نام loa loa 85 درصد همخوانی دارد.
cDNA
توکسوکارا کنیس
پروتئین دفعی- ترشحی
Semi-Nested RT-PCR
2014
12
01
20
32
https://www.ivj.ir/article_7467_8c5a380a9b8c41e722075975783c6754.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
مقایسه ی برخی از ترکیبات بیوشیمیایی سرم خون و مایع فولیکولی تخمدان در فولیکولها با اندازههای متفاوت در گوسفند نژاد عربی
کمال
حسن پور
محمد تقی
بیگی نصیری
مرتضی
ممویی
فولیکولزایی یکی از مراحل فعالیتهای تولیدمثلی در دامهای ماده میباشد. طی مراحل رشد فولیکولی، مایع فولیکولی، که ترکیبات آن شامل فاکتورهای رشد، هورمونها و مواد مغذی مختلف میباشد، وضعیت لازم برای رشد و بلوغ اووسیت را فراهم میکند. مطالعهی حاضر به منظور مقایسهی غلظت گلوکز، اوره، کلسترول و تریگلیسرید مایع فولیکولی تخمدان در فولیکولهایی با اندازهی متفاوت و سرم خون در گوسفند عربی انجام شد. نمونههای خون و تخمدانهای 30 رأس از گوسفندان کشتار شده مورد بررسی قرار گرفتند. مایع فولیکولی از سه گروه فولیکولی کوچک (کمتر از 2 میلیمتر)، متوسط (2 تا 4 میلیمتر) و بزرگ (بیش از 4 میلیمتر) اخذ گردید. غلظت گلوکز، اوره، کلسترول و تریگلیسرید مایع فولیکولی تخمدان و نیز سرم خون تعیین گردید. برای مقایسهی غلظت متابولیتهای سرم خون و مایع فولیکولی از نرمافزار SAS استفاده شد. نتایج نشان داد، غلظت گلوکز و اوره سرم خون به طور معنیداری بیشتر از 3 گروه فولیکولی بود، اما غلظت گلوکز بین 3 گروه فولیکولی تفاوت معنیداری را نشان نداد. با افزایش اندازهی فولیکول، میزان اوره و تریگلیسرید کاهش یافت. غلظت کلسترول سرم خون به طور معنیداری بیشتر از فولیکولهای متوسط و کوچک بود، اما تفاوت معنیداری بین فولیکول بزرگ و سرم خون مشاهده نشد. به طور کلی نتایج نشان داد، اندازهی فولیکولهای تخمدان با تغییرات سطح گلوکز و کلسترول خون در ارتباط است و با افزایش اندازهی فولیکول میزان اوره و تریگلیسرید کاهش مییابد. بر این اساس شناسایی ترکیبات بیوشیمیایی ضروری برای رشد و بلوغ فولیکول، زمینه را برای بهبود کیفیت اووسیت در حال رشد و در نهایت تولید مثل بهینه فراهم میسازد.
سرم خون
مایع فولیکولی
اندازه ی فولیکول
گوسفند عربی
2014
12
01
33
38
https://www.ivj.ir/article_7468_33f491ab562c4fce098de36548872c2b.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
مقایسه اثر پروبیوتیک پریمالاک، پریبیوتیک فرماکتو و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بر کاهش کلنیزه شدن باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس در یک مدل آزمایشی از بیماری تورم نکروتیک روده در جوجههای گوشتی
سید حسن
حسینیان بیلندی
شعبان
رحیمی
جواد
دباغ کاخکی
احمدرضا
جباری
علی
حق روستا
این آزمایش به منظور مقایسهی اثر پروبیوتیک، پریبیوتیک و آنتیبیوتیک محرک رشد و ویرجینیامایسین بر کاهش کلنیزه شدن باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس در ارتباط با بیماری تورم نکروتیک روده در جوجههای گوشتی، طراحی گردید. تعداد 225 قطعه جوجهی گوشتی نر یک روزه، از سویهی کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 3 تکرار و 15 قطعه جوجهی گوشتی در هر واحد آزمایشی، مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد منفی، شاهد مثبت، پروبیوتیک با نام تجاری پریمالاک، پریبیوتیک با نام تجاری فرماکتو و آنتیبیوتیک با نام تجاری ویرجینیامایسین بودند. جهت ایجاد مدل آزمایشی از بیماری، در سن 14 روزگی به همهی گروهها به جز شاهد منفی، 10 برابر دوز استاندارد واکسن کوکسیدیوز خورانده شد و در سنین 18، 19 و 20 روزگی، با سویهی بیماریزای باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس تیپ A، چالش یافتند. بر اساس نتایج به دست آمده، پریبیوتیک فرماکتو به صورت معنیداری جمعیت باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس را در رودهی جوجههای گوشتی کاهش داد. در بین تیمارهای آلوده، بیشترین میزان دفع اُاُسیست در تیمار شاهد مثبت و کمترین آن در تیمار پریبیوتیک مشاهده شد. تیمار آنتیبیوتیک به صورت معنیداری جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک را کاهش داد.
کلستریدیوم پرفرنژنس
پروبیوتیک
پریبیوتیک
آنتیبیوتیک
2014
12
01
39
46
https://www.ivj.ir/article_7478_66e18099cf9f788040f8cc0a0647ff9b.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
اثر بذر گیاه ماریتیغال بر برخی خصوصیات تخم مرغ، چربی های زرده ی تخم مرغ، متابولیت های سرم، مینرال های پلاسما و فعالیت آنزیم های کبدی سرم خون در مرغان تخم گذار
مصیب
شلایی
سید محمد
حسینی
به منظور مطالعهی اثر سطوح مختلف بذر ماریتیغال بر برخی خصوصیات تخممرغ، متابولیتهای خونی، مواد معدنی پلاسما و فعالیت آنزیمهای کبدی سرم خون در مرغان تخمگذار، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 4 قطعه مرغ در هر تکرار و روی مرغهای تخمگذار سویههای لاین (W36) از سن 32 تا 42 هفتگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیرهی شاهد، 2- جیرهی پایه + 1 درصد پودر بذر گیاه ماریتیغال و 3- جیرهی پایه + 2 درصد پودر بذر گیاه ماریتیغال. نتایج نشان داد میانگین وزن تخممرغ در تیمار دریافت کننده 2 درصد بذر ماریتیغال به طور معنیداری افزایش یافته است (05/0P<). درصد سفیدهی تخممرغ نیز تحت تأثیر تیمار دریافت کننده 2 درصد ماریتیغال افزایش معنیداری پیدا کرد (05/0P<). استحکام پوسته، درصد زرده و واحد هاو تحت تأثیر معنیدار تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت با این وجود واحد هاو در تیمارهای دریافت کننده ماریتیغال بهبود پیدا کرد. غلظت کلسترول و تریگلیسرید خون و زردهی تخممرغ همچنین فاکتورهای خونی آلبومین، گلوبولین، پروتئین، گلوکز، اوره، کراتینین، HDL، LDL، کلسیم، فسفر، منیزیم و آهن تحت تأثیر معنیدار تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. فعالیت آنزیم AST سرم خون در اثر مصرف ماریتیغال به طور معنیداری کاهش پیدا کرد (05/0P<). براساس یافتههای این مطالعه میتوان این احتمال را داد که گیاه مارتیغال میتواند موجب بهبودی خصوصیات کیفی تخممرغ گردیده و کاهش فعالیت آنزیمهای کبدی را در مرغان به دنبال داشته باشد.
مرغان تخم گذار
ماریتیغال
خصوصیات تخم مرغ
متابولیت های خونی
آنزیم های کبد
مینرال های پلاسما
2014
12
01
47
57
https://www.ivj.ir/article_7469_5bc6f61e95dcce7f6f3b402bf0d43a8a.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
سطح خونی سرب در گاوهای شهر اهواز
علیرضا
قدردان مشهدی
غلامحسین
خواجه
زهرا
اسدی کرد
مسمومیت با سرب یکی از مهمترین علل مسمومیت با فلزات در بین دامهای اهلی است. در گاو دریافت مقادیری از سرب، کمتر از آنچه منجر به نشانههای بالینی میگردد، میتواند با تغییرات متابولیکی و کاهش وزن همراه شود. در این مطالعه غلظت خونی سرب در دو گروه سنی و دو نژاد در گاوهای شهرستان اهواز مورد ارزیابی قرار گرفته است. نمونهگیری در حد فاصل فروردین تا خرداد 1391 و روی 100 رأس گاو موجود در مناطق روستای جسانیه بزرگ، روستای شیبان، روستای الباجی، سه راه سوسنگرد، روستای گمبوعه بزرگ، کوی گلدشت، روستای دامغه، روستای بهر و بیمارستان دانشکدهی دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. نمونههای خون هپارینه در فریزر (20- درجهی سانتیگراد) نگهداری و در کوتاهترین زمان ممکن به آزمایشگاه پیرایه زیست قزوین منتقل شدند. اندازهگیری سرب در این محل با بهره بردن از دستگاه جذب اتمی دارای کورهی گرافیتی صورت پذیرفت. نتایج با استفاده از آزمون من- وایتنی و آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل آماری واقع شد. نتایج نشان داد که مقادیر میانگین و خطای معیار از میانگین سرب خون دامهای مورد مطالعه 46/2±93/39 قسمت در بیلیون میباشد. اختلاف بین مقادیر سرب خون دو گروه سنی (واجد دندان شیری و حداقل یک دندان بالغ)، دو جنس و دو نژاد (بومی و دو رگ) معنیدار نبود. میزان سرب خون دامهای دریافت کنندهی آب تصفیه به طرز معنیداری بیشتر ازگروهی بود که به آب غیرتصفیه دسترسی داشتند. همچنین میزان سرب خون دامهای نگهداری شده در دانشکدهی دامپزشکی بیشتر از سایر مناطق (به استثنای دامهای منطقهی سه راه سوسنگرد) بود. نتایج این تحقیق نشان میدهد که سطوح خونی سرب دامهای مورد مطالعه در محدودهی قابل قبول میباشد. ضمن این که نزدیکی به مناطق شهری در مقایسه با سن، جنس، نژاد و منبع آب شرب عاملی با اهمیتتر در افزایش سرب خون به حساب میآید.
گاو
خون
سرب
اهواز
2014
12
01
58
64
https://www.ivj.ir/article_7470_87c67772076c3fecc4e896ed77201bf4.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
اولتراسونوگرافی غده ی تیروئید در سگ های بومی منطقه ی اهواز
علیرضا
غدیری
بهمن
مصلی نژاد
رضا
آویزه
مرضیه
رجبعلیپور
اولتراسونوگرافی یک روش تصویربرداری تشخیصی است که تصاویر با وضوح بالا از غدهی تیروئید ارائه میکند. اولتراسونوگرافی نقش برجستهای برای تغییرات مورفولوژی غدهی تیروئید در حیوانات کوچک و انسان ایفا مینماید. چون در خصوص اولتراسونوگرافی تیروئید سگ، در ایران گزارشی وجود نداشت، هدف از این تحقیق ارائهی یافتههای طبیعی اولتراسونوگرافی تیروئید این حیوان در ماههای تیر (گرم) مهر (بین سرد و گرم) و بهمن (سرد) بود. تحقیق حاضر روی 12 قلاده سگ بومی بالغ سالم (با میانگین وزنی 5/18 کیلوگرم) انجام گرفت. هورمونهای T3 و T4 قبل از انجام اولتراسونوگرافی در هر سگ به روش رادیوایمونواسی اندازهگیری شد. محل اسکن کردن غدهی تیروئید در دو طرف خط فرضی وسط از قسمت خلفی حنجره و در دو طرف نای بود. میانگین کل (هر دو لوب در سه ماه) طول، عرض، ارتفاع (میلیمتر) و حجم (میلیمتر مکعب) به ترتیب 2/24، 1/6، 2/4 و 35/334 بودند. اندازهی هر لوب اندکی در ماه سرد بزرگتر بود، با این وجود، تفاوت بین اندازهها و حجم بین ماهها معنیدار نبود. یافتههای این تحقیق نشان داد که میانگین طول، عرض، عمق و حجم لوبهای راست و چپ غدهی تیروئید در سگهای بومی منطقهی اهواز در محدودهی طبیعی قرار دارند. همچنین تغییرات دما، تأثیر معنیداری بر ابعاد غدهی تیروئید در بین ماههای سرد و گرم ندارند.
اولتراسونوگرافی
غده تیروئید
سگ
اهواز
2014
12
01
65
71
https://www.ivj.ir/article_7471_327dd95fb6ae6d81c3d0ab485075484e.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرافی متعاقب تجویز نانواکسید منیزیم و اکسید منیزیم در سگ
حسین
نجف زاده ورزی
بهمن
مصلی نژاد
سیدرضا
فاطمی طباطبایی
پردیس
قنبری بیرگانی
یکی از مهمترین خصوصیت نانوداروها، بالاتر بودن نسبت سطح به حجم آنها، در مقایسه با داروهای معمولی است که به افزایش حلالیت در خون کمک میکند. در مطالعهی حاضر اثرات نانواکسید منیزیم و اکسید منیزیم بر شاخصهای الکتروکاردیوگرام سگ بررسی و مقایسه گردید. بدین منظور یک گروه از سگها (5 قلاده) به عنوان شاهد و گروههای دوم و سوم، نانواکسید منیزیم را به میزان 5 و 10 میلیگرم/کیلوگرم و گروه چهارم اکسید منیزیم را به مقدار 10 میلیگرم/کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. ارزیابی عملکرد قلب شامل تعداد ضربان قلب، ریتم قلب و ارزیابی امواج P-QRS-T با استفاده از اشتقاقهای استاندارد الکتروکاردیوگرام در زمانهای قبل، یک، سه و بیست و چهار ساعت بعد از تزریق داروها انجام شد. مقادیر منیزیم، پتاسیم، سدیم و کلسیم سرم در زمانهای فوق اندازهگیری شدند. شاخصهای الکتروکاردیوگرام از قبیل محور الکتریکی قلب، دامنه و ارتفاع موج P، دامنهی کمپلکس QRS و فواصل Q-T و P-R تغییرات معنیداری نداشتند، با این وجود، دامنهی موج T در گروه 2، سه ساعت بعد از تزریق دارو کاهش معنیداری داشت (01/0p<). ارتفاع موج R در گروه 3، سه ساعت بعد از تزریق دارو افزایش معنیداری داشت (05/0p<). میانگین تعداد ضربان قلب به وسیلهی هر سه گروه دریافت کنندهی دارو، در ساعت سوم بعد از تزریق دارو کاهش معنیداری داشت (05/0p<). مقدار منیزیم سرم، یک ساعت بعد از تزریق به وسیلهی همهی داروها، افزایش معنیداری یافت (001/0p<). در مقادیر پتاسیم، سدیم و کلسیم سرم، تفاوت معنیداری دیده نشد، بنابراین، مصرف نانواکسید منیزیم و اکسیدمنیزیم، میتوانند روی سیستم قلب و عروق از جمله ضربان قلب و برخی از شاخصهای الکتروکاردیوگرام اثراتی داشته باشند، ضمن این که، وقوع برخی آریتمیهای قلبی در مصرف اکسید منیزیم بیشتر از شکل نانواکسید منیزیم میباشد. بر این اساس، میتوان چنین بیان کرد که با کوچکتر شدن اندازهی مولکولی ذرات، خروج نانوذرات از خون سریعتر صورت میگیرد و در نتیجه غلظت سرمی آن کمتر از شکل معمولی خواهد شد.
نانواکسید منیزیم
اکسید منیزیم
الکتروکاردیوگرافی
سگ
2014
12
01
72
82
https://www.ivj.ir/article_7473_641ee7371929aba7cbc70c8b8f46748b.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
بررسی تاثیر یک کندوچه ی جفتگیری مقوایی ابداعی بر میزان زنده مانی و باروری و شروع تخمریزی ملکه های زنبورعسل
سید حسام الدین
نقیبی رکنی
مرتضی
ممویی
صالح
طباطبایی
خلیل
عالمی سعید
این پژوهش با هدف بررسی عملکرد کندوچهی مقوایی ابداعی در مقایسه با دیگر کندوچههای قابل استفاده در صنعت زنبورداری انجام پذیرفت. به منظور مقایسهی شاخص میزان زندهمانی در طی جفتگیری، زمان شروع تخمریزی و شمارش اسپرماتوزوئیدهای ذخیره شده در کیسهی ذخیرهی اسپرم ملکهها مطالعه حاضر صورت پذیرفت. به مدت دو سال متمادی، در بهار سالهای 1391 و 1392، آزمایش آشیانهای بر پایهی طرح کاملاً تصادفی در پنج تیمار شامل کندوچهی مقوایی با 1500 زنبور پرستار، کندوچهی طرح مجارستانی در دو سطح 1500 و 2500 و کندوی استاندارد لانگستروت در دو سطح 1500 و 5000 زنبور پرستار با ده تکرار در هر تیمار انجام پذیرفت و دادههای به دست آمده با نرمافزار آماری 9.1 SAS تجزیه شدند. نتایج نشان داد که تیمارها در میزان زندهمانی و موفقیت جفتگیری ملکههای باکره و همچنین در میزان باروری آنها تأثیری نداشته و اختلاف معنیداری مشاهده نگردید (05/0P>). مزیت واقعی کندوچهی مقوایی ابداعی به دلیل مدیریت بهتر، قابلیت تولید آن راحتتر و هزینهی آن کمتر میباشد. توصیه میگردد از این کندوچه بیشتر در مناطق گرم و معتدل استفاده شود، زیرا بخشی از جمعیت را که وظیفهی کنترل و بهینهسازی درجهی حرارت فضای درونی کندو را به عهده دارند، میتوان کاهش داد.
زنبورعسل
کندوچهی جفتگیری
باروری
اسپرماتوزوئید
زمان شروع تخمریزی
2014
12
01
83
91
https://www.ivj.ir/article_7474_d0fc3826d98853c0e70624c4d6b1bc05.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
ارزیابی مقادیر و ارتباط بین میکرو و ماکرومینرالها در خون، غذا و شیر گاوهای هلشتاین
ناصر
نوروزی
علی قلی
رامین
سیامک
عصری رضائی
لیلا
کلانتری
مقادیر میکرو و ماکرومینرالهای خون، شیر و غذا و ارتباط بین آنها در 70 رأس گاو هلشتاین شیروار تا 4 شکم زاییده و آبستنی زیر 7 ماه جهت تعیین نشانگرهای برتر مطالعه شد. مقدار 5 میلیلیتر خون وداجی، 10 میلیلیتر شیر و 25 گرم یونجه و کنسانتره به طور جداگانه تهیه شد و به آزمایشگاههای کلینیکال پاتولوژی و کنترل کیفی ارسال شدند. میزان منگنز و آهن خون گاوها پایین و مقادیر، مس، مولیبدن و ماکرومینرالها در خون، غذا و شیر طبیعی بودند. مقادیر میکرو و ماکرومینرالها در نمونههای سرم، شیر و غذا در بین گلههای گاو به جز منگنز شیر، آهن سرم و مس شیر متفاوت بودند. بین میکرو و ماکرومینرالهای سرم، شیر و غذا ارتباط معنیداری وجود داشت به طوری که مولیبدن، منگنز، آهن و فسفر سرم، منگنز، کلسیم، سدیم شیر و کلسیم و فسفر غذا بیشترین همبستگی را نشان دادند. ارتباط بین میکرو و ماکرومینرالهای خون بیشتر از شیر و غذا بود. روابط بین میکرومینرالها در خون بیشتر و شیر و غذا کمتر از ماکرومینرالها بودند. این همبستگیها شامل منیزیم غذا/آهن سرم، منیزیم غذا/فسفر سرم، منگنز غذا/مس شیر، آهن غذا/کلسیم شیر، مس غذا/مس شیر و پتاسیم غذا/منگنز شیر بودند. منیزیم غذا و مس شیر بیشترین ارتباط را با میکرو و ماکرومینرالها نشان دادند. مناسبترین رگراسیون بین منگنز و مولیبدن سرم با آهن، مس، کلسیم و فسفر سرم مشاهده شد. نتیجه این که، کمبود منگنز در سرم گاوها ثانویه است. منگنز، مولیبدن، کلسیم و فسفر خون در مقایسه با ماکرومینرالهای شیر و غذا با دارا بودن بیشترین ارتباط از نمادهای مطمئن در تعیین چهرهی معدنی گاوها هستند. منگنز و مولیبدن سرم با تشکیل معادلهی رگراسیون با ماکرومینرالهای خون قابل ردیابی و پیشبینی میباشند. در راستای افزایش تولید و پیشگیری از بروز کمبودهای معدنی در گاوهای مورد مطالعه، غنیسازی کنسانتره از منگنز و آهن ضروری است.
میکرومینرال
ماکرومینرال
خون
غذا
شیر
گاو
2014
12
01
92
102
https://www.ivj.ir/article_7475_3c4311a2b72d609035af9c6ff604f9fe.pdf
نشریه دامپزشکی ایران
Iran Vet J
1735-6873
1735-6873
1393
10
4
گزارش درمانگاهی وقوع بیماری کریپتوبیوزیس سیستمیک در ماهی تیلاپیای گورخری، Tilapia buttikoferi
رحیم
پیغان
زهرا
طولابی دزفولی
کریپتوبیوزیس یکی از بیماریهای مهم انگلی ماهی خصوصاً در آزاد ماهیان و ماهیان دریایی است. این بیماری توسط گونههای مختلف انگل کریپتوبیا ایجاد میشود. این انگل میتواند از طریق دیوارهی روده به اندامهای داخلی از جمله کبد، کیسهی صفرا و طحال هجوم ببرد و اغلب ماهیان آکواریومی خانوادهی سیکلیده را مبتلا کند. در این مطالعهی موردی، تعدادی ماهی زینتی تیلاپیای گورخری مبتلا به فرم عفونت نادر سیستمیک که به بیمارستان دانشکدهی دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز ارجاع داده شده بودند، به روش متداول و روشهای تکمیلی بررسی گردیدند. ماهیان مذکور دارای علائمی همچون بیحالی، عدم تعادل، بیاشتهایی، تیره و کدر شدن رنگ بدن بودند. در کالبدگشایی مهمترین یافته، رنگپریدگی آبشش و کبد بود. در بررسی مقاطع نیز خود انگل در بافت پوششی و همچنین تعداد زیادی تکیاختهی تاژکدار در فضای لومن روده و نیز روی اپیتلیوم مشاهده گردید. بر اساس علائم بالینی، نشانههای ماکروسکوپیک و به ویژه یافتههای هیستومورفولوژیک انگل، بیماری ماهیان مورد مطالعهی کریپتوبیوزیس سیستمیک تشخیص داده شد.
بیماری کریپتوبیوزیس
تیلاپیای گورخری
آکواریوم
اهواز
2014
12
01
103
107
https://www.ivj.ir/article_7477_dff0b30d49754acc8e3ea1322dd937ef.pdf