TY - JOUR ID - 141605 TI - ارزیابی هیستوپاتولوژی ترکیب عسل و پماد زینک اکساید بر ترمیم زخم تجربی تمام ضخامت پوست در موش صحرایی JO - نشریه دامپزشکی ایران JA - IVJ LA - fa SN - 1735-6873 AU - لطفی, سعیده AU - سابیزا, سروش AU - نداف, هادی AU - رضائی, آناهیتا AD - دانش آموخته دکتری عمومی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران AD - استادیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران AD - استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران AD - دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 17 IS - 3 SP - 47 EP - 58 KW - ترمیم زخم KW - عسل KW - زینک اکساید KW - موش صحرایی DO - 10.22055/ivj.2021.286697.2371 N2 -     اساساً زخم به ایجاد هرگونه شکاف و از بین رفتن پیوستگی بافت‌های بدن چه در داخل و چه در سطح خارجی بدن گفته‌ می­شود.  همواره تلاش برای یافتن اثربخش­ترین و کم عوارض­ترین عاملی که روند ترمیم زخم را تسریع کند مورد نظر محققین بوده است.  هدف از انجام مطالعه­ی حاضر، بررسی و مقایسه­ی میزان اثربخشی عسل به تنهایی یا در ترکیب با پودر زینک اکساید بر ترمیم نقیصه­ی تجربی تمام ضخامت پوست در موش صحرایی می­باشد.  در این تحقیق، تعداد 48 موش صحرایی سفید نر بالغ از نژاد ویستار انتخاب شدند. حیوانات به صورت تصادفی به چهار گروه 12تایی تقسیم شدند: گروه اول (کنترل=C)، گروه دوم (عسل=H)، گروه سوم (روی=Z) و گروه چهارم (عسل و روی=(ZH. یک نقیصه پوستی تمام ضخامت با ابعاد 2×2 سانتی­متر در پوست ناحیه پشت، حدفاصل بین گردن و ناحیه لگنی ایجاد گردید.  تمامی حیوانات درمان متناسب با گروه خود را دریافت نمودند.  از هر گروه، چهار موش در روزهای 7، 14 و 21 نمونه هیستوپاتولوژی تهیه گردید و بررسی میکروسکوپی انجام شد.  بررسی ماکروسکوپی نیز  با استفاده از نرم­افزار Axiovision صورت گرفت.  با ارزیابی پارامتر درصد بهبودی زخم، بالاترین میزان بهبودی در روز 7 پس از ایجاد زخم به گروه Z و کمترین آن به گروه H تعلق داشت.  همچنین بالاترین میزان بهبودی در روز 14 پس از ایجاد زخم به گروه  Zو کمترین آن به گروه  ZH تعلق داشت.  اما از نظر آماری هیچ­گونه اختلاف معنی­داری بین گروه­ها مشاهده نگردید.  در روز 21 پس از ایجاد زخم، درصد بهبودی زخم در گروه ZH به طور معنی­داری بیشتر از گروه­­های کنترل (001/0=p)، عسل (001/0=p) و زینک اکساید (013/0=p) بود. در روز 21 پس از جراحی، در قسمت درم در تمام موش­های گروه ZH، دستجات منظم کلاژن همراه با تعداد کمی فیبروبلاست و مویرگ قابل مشاهده بود.  این شرایط در دو موش از گروه Z و یک موش از گروه C نیز دیده شد.  در سایر موارد بافت جوانه‌ی گوشتی با فیبروبلاست­ها و مویرگ­های خونی متعدد رؤیت گردید.  این مطالعه نشان داد ترکیب زینک اکساید و عسل نسبت به سایر گروه‌ها در فرآیند ترمیم زخم تاثیر بهتری دارد و روند ترمیم زخم را تسریع می‌کند.  ترکیب این دو ماده باعث افزایش تشکیل بافت جوانه‌گوشتی، افزایش انقباض زخم، کاهش التهاب، کاهش اسکار زخم می­‌شود. UR - https://www.ivj.ir/article_141605.html L1 - https://www.ivj.ir/article_141605_20b9d433119eed053c39de1ca9a121fa.pdf ER -