TY - JOUR ID - 128897 TI - پروفایل ژنتیکی جدایه های مایکوباکتریوم ایویوم زیرگونه پاراتوبرکولوزیس جمع آوری شده از مدفوع و شیر گاو، گوسفند و بز در ایران، فقدان خارج از انتظار سویه‌های تیپ گوسفندی پاراتوبرکولوزیس در ایران JO - نشریه دامپزشکی ایران JA - IVJ LA - fa SN - 1735-6873 AU - عبدالمحمدی, لیدا AU - حق خواه, مسعود AU - مصوری, نادر AU - تدین, کیوان AD - دانش آموخته دکتری تخصصی باکتری شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران AD - دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران AD - دانشیار آزمایشگاه رفرانس مایکوباکتریوم های بیماری زای دام، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 16 IS - 4 SP - 47 EP - 54 KW - پاراتوبرکولوزیس KW - مایکوباکتریوم ایویوم KW - سویه تیپ گوسفندی DO - 10.22055/ivj.2019.187699.2140 N2 -     مایکوباکتریوم ایویوم زیرگونه­ی پاراتوبرکولوزیس (MAP) عامل ایجاد پاراتوبرکولوزیس (Ptb) در جهان شناخته می­شود.  پاراتوبرکولوزیس یک بیماری مزمن بدون درمان در دستگاه گوارش نشخوارکنندگان می­باشد. اپیدمیولوژی پیچیده MAP همراه با پتانسیل آن در ایجاد بیماری در انسان همچنان به عنوان یک چالش جهانی دامپزشکان محسوب می­گردد.  تقریباً نیم قرن پس از شناسایی اولین موارد این بیماری، هنوز گزارش وقوع پاراتوبرکولوزیس در ایران الزامی نمی­باشد و این امر زمینه­ی فقدان یک برنامه­ی جامع کشوری کنترل بیماری را فراهم نموده است.  مطالعه­ی حاضر به منظور افزایش دانش موجود از ژنتیک جمعیت MAP در میزبان­های مختلف در ایران انجام پذیرفته است.  در مدت هفت ماه تعداد ۳۵ جدایه از شیر و مدفوع گوسفند، بز و گاو در ۸ استان کشور همراه با ۱۱ جدایه آرشیو شده MAP بررسی گردیدند.  استراتژی کالینز برای تشخیص افتراقی میان تیپ­های گاوی این باکتری­ها استفاده شد.  مطالعه با بکارگیری RFLP-IS900 با استفاده از آنزیم PstI گسترده­تر گردید.  استراتژی کالینز نشان داد همه­ی دام­های تحت بررسی فقط با سویه­های تیپ گاوی آلوده شده بودند.  در تایپینگ ژنتیکی یافته­های RFLP-IS900نشان دهنده­ی وجود ۱۰ تیپ با شباهت زیاد بود که در ۵ مورد میزبان­های مختلف را آلوده نموده بودند.  در عین حال نشانه­ای از وجود بیش از یک سویه در یک فارم و یا در یک میزبان مشاهده نگردید.  یافته­های این مطالعه در کنار مشاهدات گزارش شده توسط دیگران این سوال را بر می­انگیزند که چرا در ایران سویه­های تیپ گوسفندی مشاهده نمی­شوند.  گردش سویه­های بسیار مشابه MAP در میان نشخوارکنندگان اهلی ایران می­تواند نشانه­ای از وجود یک جمعیت یکنواخت ژنتیکی این پاتوژن باشد که اخیراً متحمل تحولات ایجاد کننده تنوع ژنتیکی شده است.  دامنه­ی مکانی و زمانی این گونه تغییرات در حال حاضر نامشخص و آگاهی از آن­ها نیازمند مطالعات آتی خواهد بود. UR - https://www.ivj.ir/article_128897.html L1 - https://www.ivj.ir/article_128897_be275b601a1fdefee425c9bbb856bbad.pdf ER -