@article { author = {Erfani Majd, N and Bahrami, M and Morovati, H and Najafzadehvarzi, H}, title = {The protective effect of Aloe vera on histological and histometrical structure of diabetic rat testis}, journal = {Iranian Veterinary Journal}, volume = {9}, number = {2}, pages = {78-87}, year = {2013}, publisher = {Shahid Chamran University of Ahvaz}, issn = {1735-6873}, eissn = {2676-704X}, doi = {}, abstract = {    Structure and function of various organs including testes altered in diabetic humans and animals. Some anti-diabetic and protective agents prevent the lesions caused by diabetes via reducing the hyperglycemia and oxidative stress. Aloe vera has various effects such as decreasing blood glucose in diabetes. Thus in the present study, the protective effect of Aloe vera was evaluated on testicular structure in experimental diabetic rats. Twenty five adult male rats (220-240gr) were divided into five groups (5 rats in each group). One group containing rats was kept as control. Diabetes was induced by administration of streptozotocin (60mg/kg) intraperitoneally in 3 groups. First group was treated by Aloe vera gel (300 mg/kg) daily for 7 weeks orally and second group was treated (subcutaneous) by insulin (60mg/kg) and third group did not receive any medication during the maintenance period and was kept under the control of diabetes. The fifth group was non-diabetic which received 300 mg/kg Aloe vera gel daily. After 7 weeks, the rats were weighed and blood glucose measured, then the rats sacrificed and their testes were removed. The testes were weighted and their volume calculated using water displacement method. The results showed that average diameter and epithelium height of the seminiferous tubules, the average number of spermatogenic and sertoli cells were decreased significantly in diabetic rats but these changes were reduced significantly  in treated groups by Aloe vera and insulin. So, the testis structure was supported in diabetic rats by Aloe vera gel administration. The testis and body weight of treated diabetic rats were also increased significantly. It seems that the Aloe vera gel has a direct or indirect supportive effect on testicular structure in diabetes mellitus.}, keywords = {Diabetes,Testis,histology,Aloe vera gel,Rat}, title_fa = {مطالعه اثر محافظتی آلوئه‌ورا بر تغییرات هیستولوژیک و هیستومتریک بیضه موش صحرایی دیابتی}, abstract_fa = {    در بیماری دیابت ساختار و عملکرد اندام‌های زیادی ار جمله ساختار بافتی بیضه تغییر می‌یابد.  برخی از عوامل ضد دیابتی و محافظ، سبب کاهش هیپرگلیسمی و اختلالات ناشی از آن می‌گردند و می‌توانند سبب کاهش عوارض جانبی دیابت و استرس اکسیداتیو در بیضه گردند.  آلوئه‌‌ورا دارای اثرات مختلفی از جمله کاهش‌ قند خون است.  با این پیش فرض، در مطالعه حاضر، اثر محافظتی آلوئه‌ورا بر ساختار بافتی بیضه موش‌ دیابتی مورد مطالعه قرار گرفت.  بدین منظور  25 سر موش صحرایی نر بالغ در محدوده وزنی 240-220 گرم در پنج گروه پنج‌تایی تقیسم شدند: 1-گروه شاهد: موش‌های این گروه سالم و در شرایط طبیعی تا پایان دوره نگهداری شدند- گروه دیابتی:  در این گروه، موش‌ها با تزریق mg/kg60  استرپتوزتوسین از طریق تزریق داخل صفاقی دیابتی شدند و هیچ‌گونه داروی دیگری دریافت نکردند.  3- گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه‌ورا:  در این گروه موش‌های دیابتی روزانه mg/kg300 به مدت 7 هفته آلوئه‌‌ورا از طریق خوراکی (گاواژ) دریافت کردند.  4- گروه دیابتی دریافت کننده انسولین:  در این گروه موش‌های دیابتی در طول دوره نگهداری به میزان mg/kg60  انسولین دریافت نمودند.  5- گروه شاهد دریافت کننده آلوئه‌ورا:  موش‌های این گروه سالم و روزانه mg/kg300 ژل آلوئه‌ورا از طریق خوراکی (گاواژ) دریافت نمودند.     پس از پایان 7 هفته، موش‌ها وزن‌کشی و قند خون آنها اندازه‌گیری شد و سپس با کلروفرم آسان‌کشی و بیضه‌های آنها برداشت گردید.  در ابتدا وزن بیضه‌ها و سپس حجم آنها با استفاده از روش جابجایی آب محاسبه گردید.  جهت مطالعه بافت‌شناسی، از هر یک از بیضه‌ها نمونه‌هایی به ضخامت حداکثر 5/0 سانتی‌متر برداشت گردید.  پس از تثبیت نمونه‌ها در فرمالین 10 درصد، با استفاده از روش معمول تهیه مقاطع بافتی پارافینی، برش‌هایی به ضخامت  6-5 میکرومتر تهیه و مورد رنگ‌آمیزی H&E قرار گرفتند.     نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز، ارتفاع اپی‌تلیوم لوله‌های اسپرم‌ساز، میانگین تعداد سلول‌های اسپرماتوژنیک و سرتولی در هر لوله اسپرم‌ساز به میزان قابل توجهی در موش‌های صحرایی دیابتی نسبت به گروه شاهد کاهش می‌یابد.  ولی در گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه‌ورا همانند گروه دیابتی دریافت کننده انسولین این تغییرات ساختاری در بافت بیضه به طور معنی‌داری کاهش یافت.  وزن موش‌های صحرایی دیابتی نیز در گروه‌های درمانی افزایش معنی‌داری داشت.  بنابراین ژل آلوئه‌‌ورا  به طور مستقیم یا غیر مستقیم دارای اثر محافظتی قابل توجهی بر ساختار بیضه  موش‌های دیابتی می‌باشد.}, keywords_fa = {دیابت,بافت بیضه,ژل آلوئه‌ورا,موش صحرایی}, url = {https://www.ivj.ir/article_2973.html}, eprint = {https://www.ivj.ir/article_2973_0d8eecc5ebdd4a88c9c33efafeaaab91.pdf} }