هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع سرمی مدی ویزنا در گوسفندان استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با برخی از تعیین کنندههای میزبانی و موقعیت جغرافیایی است. در این تحقیق نمونههای سرمی به طور تصادفی از 368 رأس گوسفند از شهرهای اهواز، هندیجان، باغملک، گتوند، مسجد سلیمان، سوسنگرد و دزفول جمعآوری گردید و با آزمایش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. شیوع سرمی مدی ویزنا 7/30 درصد (فاصلهی اطمینان 95 درصد 4/35-26) بود. رگرسیون لاجستیک نشان داد شانس آلودگی با افزایش سن بالا میرود (نسبت شانس 09/1 و فاصلهی اطمینان 95 درصد 23/1- 96/0 است). فراوانی نسبی آلودگی در گوسفندان نر و ماده 3/33 و 5/30 بود (05/0<P) و شانس آلودگی جنس نر 2/1 برابر جنس ماده (فاصلهی اطمینان 95 درصد 77/2-52/0) بود. شیوع در گوسفندان دارای سابقهی سقط و بدون آن به ترتیب 9/38 و 6/30 درصد بود (05/0<P). شانس آلودگی گوسفندان دارای سابقهی سقط 35/1 برابر (فاصلهی اطمینان 95 درصد 58/3- 51/0) گوسفندان بدون سابقهی سقط بود. شیوع در شهرهای اهواز، هندیجان، دزفول، باغملک، مسجد سلیمان، سوسنگرد و گتوند به ترتیب 5/39، 5/20، 48، 36، 9/35، 8/8 و 4/21 درصد بود (001/0>P) و موقعیت جغرافیایی 2/11 درصد از نوسانات آلودگی را توجیه میکرد. مطالعهی حاضر نشان داد که ویروس مدی - ویزنا در استان خوزستان وجود دارد. بنابراین، بایستی اقدامات کنترلی و پیشگیرانه مدنظر سیاست گذاران بهداشتی قرار گیرد.