مطالعه‌ی اثر سیلیمارین بر چسبندگی‌های داخل شکمی پس از انتروتومی در سگ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی- دانشگاه شهید چمران اهواز

2 دانش اموخته دکتری دامپزشکی

3 دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

    هدف از این مطالعه نشان دادن اثر سیلیمارین روی چسبندگی‌های صفاقی در سگ می‌باشد.  در این مطالعه ده قلاده سگ بالغ نر و ماده استفاده شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و سیلیمارین داخل صفاقی تقسیم شدند.  لاپاراتومی به طول 10 سانتی‌متر در خط میدلاین شکمی و انتروتومی در همه‌ی سگ‌ها انجام شد و پس از انجام انتروتومی، دیواره شکم بخیه گردید.  لاپاروتومی مجدد 30 روز بعد از عمل انجام گرفت و شکل‌گیری چسبندگی به صورت ماکروسکوپی بر اساس دسته‌بندی نیر و دسته‌بندی آداچی درجه‌بندی شد.  غلظت سرمی مالون دی آلدئید و فعالیت تام آنتی اکسیدانی اندازه‌گیری شد.  امتیازات چسبندگی در گروه سیلیمارین به صورت معنی‌داری با گروه کنترل اختلاف داشت.  تشکیل چسبندگی در گروه سیلیمارین نسبت به گروه کنترل گسترده‌تر و شدیدتر بود.  ممکن است سیلیمارین از حفره‌ی صفاقی جذب نشده و به عنوان یک ماد‌ه‌ی خارجی عمل کرده باشد.  غلظت سرمی مالون دی آلدئید و فعالیت تام آنتی اکسیدانی در بین گروه کنترل و دریافت کننده‌ی سیلیمارین تفاوت معنی‌داری نداشت.  بنابراین سیلیمارین در استعمال موضعی اثر مفیدی در کاهش چسبندگی صفاق ندارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات